kirpi ikilemi // minsung

12; sana gelmek için ağrımı uyandırmaya çalışıyorum

"Talk to me as I am sleeping, hold me while I'm dreaming."

Pastel Ghost - Dark Beach

***

Hyunjin deri koltukta bacaklarını yayarak oturmuş olan çocuğa bakmamaya çalışsa da gürültülü bir şekilde çiğnediği sakız dikkatini dağıtıyordu.

Derin bir nefes alarak sakinleşmeye çalıştı ve yine karşısındaki büyük masanın ardında oturan adama döndü.

"Seneler önce tedavin için sana yalvardığımızı hatırlıyorum Minho. Şimdi ne değişti?"

Minho Hyunjin'den sadece birkaç adım önde, elleri belinin üstünde birleştirilmiş olarak dururken adamın arkasında oturan oğlunun gülüşünü duymazlıktan geldi.

"Anlattım ya baba. Zavallının birine aşık olmuş diye."

Minho göz devirmemek için zor dururken dişlerini sıkıca birbirine bastırdı.

Adam oğlunun anlattığı şeyi hatırlıyordu. Minho'dan hala kendinde olduğuna dair bir tasdik almak için sert bakışlarını ona diktiğinde Minho her zamanki boş bakışlarını ondan korkmadığını gösterircesine adama çevirdi.

"Yeniden denemek istedim."

Adam bir an Hyunjin'e döndüğünde Minho devam etti.

"Ayrıca ben aşkın ne demek olduğunu bilmem. Bir oyuncağa karşı olan hislerimi ciddiye almak tam acemi işi."

Sakızı gürültüyle patlatıp diş tellerine yapışmasına neden olan çocuk çatılı kaşlarıyla parmaklarını ağzına doktu ve Minho'ya dik dik bakarken pembe sakızı tellerinden ayırmaya başladı.

"Seungmin'in dediğine göre öldürmemişsin onu."

Seungmin, sakızlı çocuk, gülerken parmakları hala ağzındaydı.

"Ben sadece karşılığında para alacaksam adam öldürürüm. Adını bile hatırlamayacak kadar korkmuş birini öldürmek bir işime yaramaz."

Hyunjin Minho'nun sakin kalabilmesi için dua ederken Seungmin'in ıslak ellerini eşofmanına silişini ve koltukta daha da yayılışını izledi.

Konuştukları adam bir süre Minho'yu baştan aşağı süzerek bir şeyden emin olmaya çalışır gibi görünürken Hyunjin'den yardım almak istercesine ona baktı.

"Devam edebilir mi işine bu halde?"

Hyunjin gözlerini sonunda gördüğü en gıcık insan olan Seungmin'den çekerek adama döndü ve bir anlığına önündeki Minho'nun ensesine bakarak başını salladı.

"Bünyesi ilaçlara alışmaya başladı. Artık hareketleri kısıtlanmazken daha berrak düşünebiliyor. Görev için daha ideal hale geldiğini söyleyebilirim efendim."

Adam başını sallayarak arkasına yaslandı.

"Pekala, göreceğiz ne kadar iyi olduğunu."

Çekmeceden bir zarf çıkararak elleri arasında masaya hafifçe vurmaya başladı. Hala Minho'dan emin olmaya çalışır gibiydi.

"O öldürmediğin çocuk medyanın göbeğine düşmüş halde. Başını belaya sokmayacağından nasıl bu kadar eminsin?"

Minho göz devirmemek için kendini zor tutuyordu.

"Benim hakkımda hiçbir şey bilmiyor. Ayrıca işini bitirmem saniyelerimi almayacak birisi. Bir tehdit oluşturmuyor, efendim."

Sözleri karşısındaki tehdit eder gibiydi. Son söylediği şeylerin üstüne bastırması adamı güldürdü.