Oğlunun doğum günü için pasta siparişi vermek isteyen Hyunjin, pastane sahibi Felix'e mesaj atar.
.
Fice girmeden önce cupcake emojilerinizi hazırlayınız. 🧁
Başlangıç; 11.11.22
bitiş; 25.12.22
Felix kucağında uyuyan bedenin saçlarını okşarken bir yandan da Minho'ya bakıyordu. Kutlama bittikten hemen sonra Yejun uyuya kalmıştı. Jisung da bir gün diye söz verdiği için Yejun'u Hyunjin'e teslim etmesi gerekiyordu. Bu biraz Felix'i üzse de bir şey diyememişti.
Yejun onun omzundan kalkmayınca da mecburen o da gelmişti onlarla.
"Hyunjin'i görmek istediğime emin değilim..."
"Yejun sana kavuştu Lix, sence bu saatten sonra seni bırakır mı? Yejun sayesinde sürekli görüşeceksiniz, alış o yüzden."
"Hyung doğum günüm diye vermiş Yejun'u. Yoksa biliyorsun onu kendi anneannesine bile bırakmıyor."
"Minho'nun dediği o değil Felix, Yejun diğer babasını buldu, seni görmek isteyecektir."
"Bende onu görmek istiyorum ama sizin aracılığınızla. Hyunjin ile güzel ayrılmadık, onu görmek istemiyorum."
"Hâlâ ne olduğunu anlatmıyorsun. Hadi Hyunjin'i geçtim, o her zaman bizden uzaktı. Sen de bizden uzaklaştın Felix. Soğuklaştın. Anlıyorum zor zamanlardı ama ben eski Felix'i özlüyorum."
Felix dolan gözlerini kucağında ki bebeğe çevirip saçlarını öptü. Büyüdükçe Hyunjin'e daha çok benziyordu. Bir kez daha öptüğünde kafasını ona yasladı.
"Yine aynı mevzuydu işte. Benim fikirlerimi önemsemeden Yejun'a bakacak birini arıyordu. Bunu öğrendiğimde de kavga ettik. Sonunda ayrılığa gittik işte. Yejun'u görmek istediğimi söyledim bir kaç kez, görmedi mesajlarımı."
Omuz silktiğinde Jisung arkaya döndü. Önce Yejun'un minik elini öptü. Yejun huysuzlanarak elini çekmiş, Felix'e daha da yanaşmıştı. Jisung gülüp Felix'e döndü.
"Seni anlıyorum aşkım, benim derdim Yejun. Yejun seni aradı iki yılda. Ama Hyunjin'in annesi minicik bebeğe yalan söylemiş. Seni terk ettin diye biliyordu çocuk."
Felix istemsizce Yejun'u daha da sardı kendine. Bunu beklemiyordu işte. Hyunjin'in neden buna engel olmadığı aklına düştü bir an. Gözünden bir damla yaş düşüp, Yejun'un yanağını ıslattığında kendine gelmeye başladı.
"O benim oğlum, onu terk edebilir miyim ben? Hyunjin durdurmadı mı annesini? Yejun iki senedir onu bıraktığımı mı sanıyordu?"
"Hyunjin, bilmiyor. Biz de bugün Yejundan öğrendik. Bilse engel olurdu eminim."
"Yejun'u artık bırakmak istemiyorum."
"Bu saatten sonra Yejun seni bırakmaz zaten."
🧁
Felix kucağında ki bebeğine sarılırken Jisung kapıyı çaldı. Hyunjin kucağında ki bilgisayarı koltuğa koyup üstünü düzeltti. Kapıyı gülerek açtığında karşısında gördüğü bedenle gülüşü yüzünde dondu. Felix ona bakmadan oğlunun saçlarını seviyordu.
"İnmedi babasının kucağından. Sende gece getirmemizi istediğin için mecburen..."
"Önemli değil, alayım onu."
Hyunjin Felix'e doğru yürüyüp dibine girdi. Ellerini oğlunun altından geçirdiğinde göz göze geldiler. Felix titreyen ellerini durdurmaya çalışırken Yejun'u ona doğru uzattı. Yejun dudak büzüp Felixten ayrılmamak için daha da sarıldı. Hyunjin iç çekerek önünden çekildi.
"Üst katta, koridorun sonunda ki mavi kapılı oda Yejun'un odası. Bırakabilir misin?"
Felix sesini çıkarmadan içeri ilerledi. Üstünde ki transparan gömlek onu rahatsız etse de umursamadı o an. Merdivenlerden dikkatlice çıkıp koridorun sonuna ilerledi. Mavi kapılı odayı gördüğünde gülümsedi. Yejun'a dikkat ederek kapıyı açtı hemen.
Odaya girer girmez yatağına ilerleyip eğildi. Yejun'u yatağına bıraktı sakince. Yejun yine bırakmak istemeyince gülümsedi. Yanına oturup fısıldadı usulca.
"Ben buradayım babacığım, rahatla."
Yejun elleri arasında ki gömleği bırakıp yatağına gömüldüğünde yanağını öptü masumca.
"İyi geceler minik bebeğim, bundan sonra yanında olacağım."
...
prens gibiii
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
