Oğlunun doğum günü için pasta siparişi vermek isteyen Hyunjin, pastane sahibi Felix'e mesaj atar.
.
Fice girmeden önce cupcake emojilerinizi hazırlayınız. 🧁
Başlangıç; 11.11.22
bitiş; 25.12.22
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
leefairy; 🐻
j.han; minik bebek yine ayıcık peşindeee
leeknow; bende istiyorumm
yngjeongin; askim hemen geliyorum
🧁
"Yavaş ye bebeğim, boğazında kalacak."
Felix elini Yejun'un önünde ki bardağa atıp aldı. Meyve suyundan doldurup dudaklarına götürdü. Yejun pastayı bırakıp meyve suyundan içtiğinde gülümsedi.
"Baba parka da gidelim mi?"
"Imm, pastanı bitirirsen gidebiliriz bence."
Yejun hızla kafa sallayıp pastasına geri döndü. Felix o sırada dağıttıkları mutfağı toparlamaya başlamıştı.
Bebeğini aldıktan sonra beraber alışverişe gitmişlerdi. Yejun'un sevdiği şeyleri almayı planlamıştı ama en son bebekken sevdiği şeyleri biliyordu. O anki sinirle yine Hyunjin'e kufur etmişti içinden.
Yejun'a sevdiği şeyleri sormuş, beraber almışlardı istediklerini. Eve geldiklerinde de önce kahvaltı yapmışlar hemen sonrasında da pasta yapmışlardı. Pasta dolapta soğurken Yejun da babasıyla çizgi film izlemişti.
Şimdi de pastaya gömülmüş, beklemeden yiyordu. En sevdiği çizgi film olan kafadar ayıların pastasını istemişti babasından. Felix de seve seve kabul etmişti bunu.
Uzun zamandır pasta yapamamıştı çünkü yapacak zamanı yoktu. İki yılının yarısından fazlası hastaneyle uğraşmakla geçmişti tamamen.
Gözleri kapanırken tezgaha tutundu. Kendinden nefret etmişti, kendine olan nefreti onu donuklaştırmıştı. Gülmeyi unutmuş, robotlaştırmıştı kendini.
Onun kendini koruma mekanizması böyle oluşmuştu. İlk önce sevdiği adamı ve oğlunu kaybetmişti, daha sonra sağlığını.
Avustralya da bir süre tedavi gördükten sonra geri dönmüştü. Paris'e bakamadığı için de annesine bırakmıştı.
O gün dalgasını geçtiği konu başına gelmişti. Bir yaşında bir kardeşi vardı; Lee Jane.
Kız kardeşi aklına geldiğinde gülümsedi. Minik minik çilleri vardı küçüğünün. Minik bir burun ve dolgun dudakları vardı. Minicikti.
"Baba, bitirdim pastamı. Gidebilir miyiz?"
"Gidebiliriz bebeğim, ama sitede ki parka gideceğiz tamam mı? Orası kapalı."
"Olur!"
Yejun heyecanla ellerini birbirine çarptığında gülümsedi. Tezgahtan çekilip bebeğine döndü. Alnını öpüp yanağını sevdi nazikçe.
"Montunu getir miniğim, bende o sırada tabağını makineye koyayım olur mu?"
"Anlaştık babiş."
Yejun sandalyesinden dikkatlice inince onu izledi arkasından. Oğlunun heyecanını gördükçe mutlu oluyordu. Bu da Felix'i daha enerjik yapıyordu.
Etrafı tamamen topladığında salona ilerledi. Montuyla bekleyen bebeğini gördüğünde kahkaha attı. Mutlulukla ilerledi ona.
Anlaşılan iki gün içinde çok kahkaha atacaktı.
...
angst desem ne yaparsiniz
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
