Yıllar çabucak geçiyodu Ediz ve Sümeyya olgunlaşmışlardı. hayatın tüm zorluklarıyla boğuşmaya hazır hale gelmişlerdi. Çocukları da onlarla beraber büyüyor olgunlaşıyordu. Ediz ve sümeyya birlikte olalı tam 20 yıl oluyodu ediz gür siyah sakalları aklaşmaya başlıyor bebek gibi yüzü kırışıklarla dolmaya başlamıştı, artık hayatında maceraya ve gerilime ayıracak zamanı yoktu. Geri kalan bütün zamanını aile'siyle vakit geçirmek için kulanmak istiyodu. Ediz hayatın gerçekleri ve zorluklarıyla küçük yaşlarda karşılaştığı için onun için imkansız diye bişey yoktu, herşeyi yapmaya gücü yeter bir karaktere sahip olmuştu artık. Sümeyya da 20 yılın sonunda hâlâ ilk günkü gibi mutluydu, çünkü edizle birbirlerine gerçekten aşıktılar, aralarında kopmaz bir bağ bitmez bir sevgi vardı çünkü. Bir bütün haline gelmişlerdi. Ediz şömine önünde salanan sandalye üzerinde pipo tütürmeyi hobi haline getirmişti, sümeyya da aynı şekilde kendini örgü örmeye ve çocuklarla zaman geçirmeye vermişti.
