Anka kuşu eşini kaybettiğinde sonsuza kadar yalnız kalan, başka bir eş bulmayan kuşlardandır. Anka kuşu simgesi ise sonsuza kadar sadakati ve en yüksek mertebede aşk ve muhabbeti temsil eder.
Aynı zamanda bir efsaneye göre, anka kuşu Zümürüdüanka öleceğini hissettiği zaman kendisine ağacın kuru dallarından bir yuva yapar, ne olduğu bilinmeyen bir sıvı ile yuvayı sıvar, yuvanın içinde ölümü bekler. Güneş çıkıp kuru dalları yaktığında Zümrüdüanka yanarak ölür ve küllerinden tekrar doğar.
Ben, senin Zümrüdüankan olacağım. Ölüm beni senden ayırdığında dahi sana sadık kalacağım, bir başkasının hayalini dahi kurmayacağım, ömrüm, ruhum ve kalbim her zaman sana ait olacak. Ben, senin bir başkasıyla can bulduğunu öğrendiğimde ölümü kabullendim, bana karşı olan sevginden bir yuva yaptım kendime, evim yaptım seni. Ardından aşkımla sıvadım yuvamı, her zaman en değerlim yaptım seni. Kalbine düşen yangın yuvamı alevlere verdi, ben yanarak can verdim yarım kalan sigarama bakarken, yarım kalmış hayallerimi izlerken..
Şimdi ise, küllerimden doğmayı bekleyeceğim. Aşkının ruhumla birleşip, beni tekrardan yaşatmasını bekleyeceğim. Düştüğüm okyanusta nefesim olan prensesim, yandığım alevlerin küllerini aşkıyla tekrardan canlandıracak, okyanuslar benim aşkım olurken yangınlar senin sevgin, yaşadığımız tezatlıklar ise aşkımızın simgesi olacak.
Ben, her zaman seni seveceğim.
Her zaman seni bekleyeceğim,
Senden bir şey beklemeyeceğim ama ben seni ömrüm boyunca bekleyeceğim.
Ben, senin Zümrüdüankan, küllerimden doğmayı her zaman çocuksu bir heves ile bekleyeceğim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
deniz kızına mektuplar.
Lãng mạnbileklerimden öptürecek kadar sevdiğim güzelim, her bir cümlem kifayetsiz kalır güzelliğinin karşısında.
