2. bölüm

208 13 0
                                    

Sonunda eve geçmiştik. Hemen odama gittim. Yatağın içine girip gözlerimi kapattım...

Gözlerimi araladım telefonu elime alıp saate baktım saat 12 olmuştu yuh yani bu kadar da uyunmaz ki be kızım. Tamam yalnızsın ama o kadarda değil.
Kendi kendime söylenerek yataktan kalkıp banyoya gittim elimi yüzümü yıkayıp mutfağa gittim. Kurt gibi açım çünkü.
Annem evde yoktu galiba ses falan yok salona gidip anneme baktım gerçekten yoktu. Odasına gittim ordada değildi tam mutfağa tekrar gidicekken kapı çaldı annemdir diye düşünüp açtım ama değildi .
Bu çağandı Allah kahretsin beni böyle gördü kendimden nefret ediyorum.

- buyur
- şey ben biraz yağ alacaktım da
- Tabi vereyim hemen

Mutfağa gidip bi bardağa yağ koyup yanına gidip verdim.

- teşekkür ederim.
- rica ederim.
- görüşürüz o zaman.
- görüşürüz.

Bana göz mü kırptı o az önce? Hayır Tuana ne sacmaliyosun.
Her neyse içeri dönüp kendime kahvaltı hazırladım ve yemeye başladım. Yemeğim bitince bulaşıkları yıkadım ve üzerimi değiştirmek için odama gittim .
Üzerimi değiştirip salona gectm ve annemi aradım

- alo
- nerdesin anne
- babanla alışverişe çıktık kızım geliriz birazdan.
- insan bi haber verir
- çok güzel uyuyodun kızım
- tamam anne kapatıyorum ben hadi görüşürüz

Telefonu yüzüne kapatıp bi köşeye fırlattım herkesten ve herşeyden nefret ediyordum. Neden bu hayattayım ki sanki? Mutlu değilim Bari zengin biri olsaydım en azından gezerdim.
Aşırı sıkılmıştım dışarı çıkıp bahçede oturmaya karar verdim. Çünkü arkadaşım yok...
Dışarı çıktım siteydi burası ve onlarca çocuk vardı bi yere oturup şarkı açtım kulaklığımı kulağıma takıp gözlerimi kapattım.
Kaç dk geçti haberim yok. Birisinin yanıma oturması ile gözlerimi araladım. Bu o çocuktu çağan.
Kulaklığı çıkarıp konuşmaya başladım

- birşey mi oldu?
- ımm hayır seni yalnız görünce gelmek istedim
- iyi yaptın
- neden tek başınasın arkadaşın falan yok mu?
- maalesef hiç arkadaşim yok
- anladım... Peki benimle arkadaş olur musun. Çünkü benimde bu mahallede hiç arkadaşim yok
- olurum tabii.

İlk kez birisi benimle arkadaş olmak istemişti çok mutluydum.
Ben gülünce oda güldü. Gamzesi vardı ve çok güzeldi :)

- kaç yaşındasın sen Tuana
- 17, sen?
- bende 19
- hmm güzelmiş
- evet

Sustum. Oda sustu. Kaç dk oldu bilmiyorum ama ikimizde baya bi konuşmadık. Annemin sesi ile o tarafa döndüm. Ayağa kalkıp yanına gittim çağanda arkamdan geliyordu.

- aa kızım kendine arkadaş bulmuşsun sonunda
- hıhı buldum anne
- ee artık bize soylenmezsin arkadaşım yok diye

Gözlerimi devirip çağana döndüm bana bakıyordu.

- birgün parka gidelim mi seninle?

Sorduğum soru karşısında annem bana garip garip bakıyordu. Babamda öyle. Ne dedim ki ben şimdi?

- olur tabi gidelim
- yarın müsaitsen gidelim
- olur tabi musaitim
- tamam o zaman şimdilik görüşürüz
- görüşürüz

Annemgili arkamda bırakarak eve gittim 5 dk sonra annemle babam geldi.

- kızım sen az önce parka gitmek istediğini mi söyledin?
- evet anne ne oldu?
- ne bileyim balkona bile cikmiyosunda
- annecim ilk kez bi arkadasim olmuş bırakta gezeyim
- tamam kızım bişey demedik gezin tabi
- iyi ben odama gidiyorum uyuyacam
- ya yine mi uyku kızım?
- evet anne. İzninizle.

Odama gidip yatağıma girdim telefonu alıp biraz oyalandim. Uykum gelince yatıp uyudum.

hayatHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin