Eve girdiğim de annemle karşılaştım. Bana garip garip bakıyordu.
- ne oldu anne?
- asıl sana ne oldu kızım? Kıpkırmızı olmuşsun.
- şey.. eee... Yok bişey anne
Hızla odama çıkıp kapıyı kapattım yatağın üzerine oturup düşünmeye başladım bir anda hayatıma birisi girdi ve hayatım değişti. Başkası gelip bana bunu söylese hayatta inanmazdim. Heyecanı öğrendim. Gülmeyi öğrendim. Ama bi dk neden onu görünce heyecanlanıyorum ki? Of ne oluyo bana? Yoksa aşık mı oluyorum? Hayır hayır olamaz ne aşkı. Neyse karnım gurulduyo acimdan ölmeden gidip yemek yiyim en iyisi. Aşağı indim annem ile babam mutfaktaydi.
- Tuana gel kızım
- geldim baba
- ne oluyo sana bu aralar
- ne oluyomus
- yani ne bileyim hiç insan içine çıkamayan sen parka gitmek istedin ve gittin de?
- he evet. Nereye kadar böyle devam edicekki baba. Hem arkadaşım da oldu bu fırsatı değerlendiriyim istedim
- tamam öyle olsun bakalım.
- anne ben acıktım.
- hazır olur birazdan kızım
- tuanacim sen iyi misin gercekten
- evet baba iyiyim
- sen bizi hep terslerdin ya
- özür dilerim o günler için
- Allah Allah olmuş sana bişeyler ama hadi hayırlısı.
Yemek hazır olunca hızlıca yemeğimi yiyip odaya çıktım bu sorulardan kurtulmamin tek yolu buydu çünkü. Yatağın içine girip gözlerimi kapattım ve düşünmeye başladım noluyordu bana cidden? Neyse ne ben bu halimden daha memnunun ve bunun nedeni de çağan :)
