ѕecreт вroтнer {нαrry ѕтyleѕ}

Hoofdstuk 6

Wanneer mijn ouders uitgepraat zijn staar ik hen met open mond aan. Harry Styles, dé Harry Styles, is mijn grote broer! Nadat ik uit de boom viel heeft hij meteen de ziekenwagen gebeld. Daarna is hij vertrokken. We weten niet naar waar. Mijn ouders hadden zelfs nooit meer iets van hem gehoord. Totdat hij beroemd werd.

"We weten wat er gebeurd is op het concert." Zegt mijn vader nu iets scherper. Ik schrik. Ze weten van het concert? Dus ook van het vooral tussen Harry en mij. "Harry heeft gebeld." Onderbreekt mijn vader mijn gedachten. "Hij...hij wil je terugzien." Aarzelt mijn moeder. Harry wil me zien! Ik kan hem wel begrijpen. Hij heeft mij in jaren niet meer gezien of gehoord. Maar het was wel zijn keuze om weg te gaan. Even voel ik me verraden dat mijn grote broer me zomaar in de steek heeft gelaten. Maar hij wou gewoon zijn droom waar maken, toch?

"Ik zal hem bellen." Zeg ik. "Weet je dat wel zeker?" "Tuurlijk, waarom niet." Mijn ouders gaan stilletjes mijn kamer uit en daar lig ik dan, nog steeds verwonderd van wat ik het afgelopen uur allemaal te weten ben gekomen. Ik som alles op in mijn hoofd.

1. Ik heb een hersenschudding gehad waardoor ik me amper iets van mijn jeugd herrinner.

2. Harry Styles is mijn grote broer die me verlaten heeft toen ik 12 was.

3. Harry wil me zien en met me praten.

Dan begrijp ik plots waarom mijn ouders niet wouden dat ik zo een fan ben van One Direction. Ze hadden het zien aankomen. Harry ziet me, wil me ontmoeten en beter leren kennen, ik kom helemaal in de belangstelling te staan en word beroemd.

Ik trek snel een training aan en wandel naar beneden. Ik weet niet hoe ik me op dit moment voel. Ik weet ook niet wat ik precies moet doen. Harry dan maar bellen?

Volg mij op twitter, ik heb bijna geen volgers: @IrishAndPerfect <3>