Hoofdstuk 11

1.7K 45 3
                                    

"Je bent een schat, Darcy." Glimlacht Liam wanneer ik hun kamer binnen kom met koffie en croissantjes. "Boobear!" Roept Harry en ik kijk zijn kant uit. Louis heeft hem per ongeluk in het gezicht geslagen wanneer hij sliep. Liam en ik schieten in de lach. "Waar zijn Zayn en Niall eigenlijk?" Vraagt Louis. Ik bijt op mijn lip. "Niall was moe en hij wou liever in zijn eigen bedje slapen voor de eerste nacht van het jaar." Antwoord Liam. "Jij was toch boven met Zayn?" Vraagt Harry. Ik bloos en zie hoe Louis naar me grijnst. "Darcy en Zayn. Klinkt niet slecht hé?" Lacht hij. Ik voel een traan in mijn ooghoek. Niet nu, ze mogen het niet weten. Maar het is te laat. De traan rolt over mijn wang en even later zijn mijn ogen helemaal rood van het huilen. Harry slaat een arm om me heen. "Sorry. Ik wist niet dat het je zo hard zou kwetsen." Zegt Louis een beetje verbaasd. "Dat is het niet, Lou." Snik ik. "Gisteren nam Zayn me mee naar boven, op het balkon. Plots zoende hij me. Het voelde wel fijn, maar ik kon het niet. Ik ben niet verliefd op hem." Liam komt naast me zitten en slaat ook een arm om me heen. Louis knuffelt me. "Ik had er niet over moeten beginnen." Fluistert hij. Ik glimlach. Wat zou ik toch zonder deze jongens moeten?

Onder de douche denk ik na over gisteren. Het was een geweldige avond. Tot Zayn me zoende. Het beeld van de pijn in zijn ogen en het geluid van zijn gebroken stem willen maar niet uit mijn gedachten verdwijnen. Hoe kon het dat ik het niet door had? Ik had het toch moeten zien aankomen? Nee, zelfs toen we samen op het balkon stonden had ik niet verwacht dat Zayn me zou zoenen. Ik hoop dat hij geen domme dingen doet. Daarvoor hou ik teveel van hem. Ik hou trouwens van alle 5 de jongens. Ze zijn zo verschillend, maar passen toch perfect samen. Ze vullen elkaar aan. Voor mij zijn ze als 5 oudere broers. Liam geeft me altijd goede raad. Daarom noemen ze hem ook Daddy Direction. Louis laat me altijd lachen. Zelfs als het de slechtste dag van je leven is tovert hij toch een glimlach op je gezicht. Zayn is ookal zo'n grapjas. Hij haalt met iedereen grapjes uit en het kan hem niets schelen wat ze van hem denken. Harry, oh die lieve Harry. Ik kan me geen betere broer wensen. Ik wou dat ik het eerder wist, dat we meer tijd konden doorbrengen met elkaar.

En dan Niall. Mijn mondhoeken krullen omhoog wanneer ik aan hem denk. Ik ben zo verliefd op hem! Op alles wat hij doet en denkt. Ik hou van zijn schattige gelach, als je Nialls lach hoort word je vanzelf blij. Ik kan nooit in Nialls ogen kijken zonder me duizelig te voelen. Het lijken twee diepblauwe waterpoelen waar ik elke keer weer in verdrink, hoe vaak ik er ook al in gezwommen heb. Ik hou ervan dat hij zo zorgeloos door het leven gaat. Ik maak me altijd zorgen. Om mijn uiterlijk, om Harry, (want het lijkt meer alsof ik zijn grote zus ben omdat ik altijd voor hem zorg) om mijn studies, mijn vrienden, om alles. Ik hou van zijn treurige gezicht wanneer hij mensen met eten voorbij ziet komen terwijl hij zelf zo'n honger heeft. Zijn accent is het heetste wat er is. Ik hou sowieso al van jongens met een accent maar dat van Niall is de mooiste van iedereen. Ik schrik op uit mijn gedachten wanneer Harry plots binnenkomt. "Oh sorry!" Schrikt hij. "Het is een gewoonte, bij Louis loopt ik altijd gewoon naar binnen." Ik lach. In het begin vond ik het nogal vreemd. Ze lopen soms naakt rond in huis, kloppen niet als iemand een douche neemt, wandelen zomaar je kamer binnen,... Maar nu ben ik het wel gewend geraakt. "Geeft niets, ik was toch klaar." Zeg ik terwijl ik een handdoek om me heen sla. Harry trekt snel zijn kleren uit en stapt in de douche. Ondertussen droog ik me af. "Nog plannen voor vandaag?" Vraagt hij vanuit de douche. "Ik denk dat ik even bij Zayn langs ga." Aarzel ik. "We moeten praten over wat er gebeurd is dat we het achter ons kunnen laten." "Je hebt gelijk." Antwoord Harry. Snel trek ik mijn kleren aan en doe mijn natte haren in een slordige dot. "Tot straks, Haz." En ik loop de badkamer uit.

Onderweg naar Zayns huis bedenk ik wat ik kan zeggen. Ik wil hem niet nog meer kwetsen, maar ik wil hem ook geen valse hoop geven. Ik hoop vooral dat ik door dit voorval zijn vriendschap met de jongens niet verbreek. Zayn weet dat Harry me altijd zal steunen, maar Zayn is één van zijn beste vrienden. Zou hij boos zijn op Niall? Nee, Niall heeft niets misdaan, het is allemaal mijn schuld.

Ik adem diep in en uit. Ik sta voor Zayns deur. Zou hij wel open doen? Wil hij me eigenlijk nog zien? Hij leek zo gekwetst vorige nacht. Ik verzamel al mijn moed en druk op de deurbel. Ik hoor iemand te trap af komen. Het slot word omgedraaid. De deur gaat open. Daar staat Zayn, met warrig haar, slaperige ogen en alleen een boxershort aan. 

Oeh sexy Zayn :) <3

En blijf voten en me volgen enzo.. Xx

ѕecreт вroтнer {нαrry ѕтyleѕ}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu