Ikaapat na Kabanata

108 2 1
                                    

Halos lahat ng classmate namin nasa loob ng room na. Anytime papasok na ang prof namin pero wala pa din ang aking knight. Medyo nawawalan na ako ng pag-asa na makita ko siya. Baka kasi hindi na naman siya papasok dahil balita ko medyo tamad nga siya at medyo matanda na siya kaysa sa amin.

Pumasok na ang prof namin pero wala pa rin siya. Nagtuturo na ang prof pero kahit nakatingin ako sa kanya habang may dinidiscuss, ay hindi ko naman nauunawaan ang pinagsasabi niya dahil ang iniisip ko ay bakit hindi pumasok ang Savior ko.

Buti na lang at break after ng class kaya naman may oras pa ako magmuni-muni.

"Egie why so quiet?parang may iniisip ka na you dont want to share with us." ani Recel

"Wala. para kasing masama ang pakiramdam ko eh..feeling ko magkakasakit ako." sagot ko.

nakatingin lang si Persephone sa akin na para bang alam niya ang tunay na nangyayari sa akin.

pumunta kami sa cafeteria para kumain. pero parang wala akong gana kasi naman ang tagal kong hinintay ng araw na ito tapos wala naman pala akong mapapala. in short, nganga. kaya naman hinayaan ko na lang sina Recel at Persephone na bumili at nagpaiwan na lang ako sa table na inuupuan namin.

"excuse me" biglang may nagsalita sa likod ko. hindi ako agad nakalingon dahil sa tinatamad ako kumilos.

"miss.." nagsalita ulit ang lalaki sa likod ko kaya nilingon ko.

Muntik na akong mahulog sa kinauupuan ko nang makita ko ang nasa likuran ko. Naramdaman kong namula ang mga pisngi ko at hindi ko maiwasang mapangiti ng abot hanggang sa aking tenga.

"okay ka lang ba miss?" tanong niya.

"ah..o..o..oo, o..k, ok lang ako." halong nerbyos, tuwa at kilig ang nararamdaman ko.

"di ba ikaw yung classmate ko sa subject kanina?hindi kasi ako nakapasok kasi na late ako ng gising."

"oo, classmate nga tayo. hindi ka nga pumasok, iniintay pa naman kita. nadulas ako. medyo napahiya pero kailangan makaisip ng dahilan.

"ako?hinihintay mo?bakit naman?"

"ah, eh.." omg, wala akong maisip na dahilan. "ah, ako kasi yung secretary ng class natin kaya hinanap kita kasi magattendance ako."

"ah, ok..ako nga pala si Josh" inilahad niya ang kanyang mga kamay.

"ako naman, si Egie." kinamayan ko din siya. ang lambot ng kamay niya. ito ang una naming holding hands. hindi ko namalayan na medyo matagal na pala akong makahawak sa kanyang kamay.

"ah, miss ok ka lang ba talaga?"

binitiwab ko ang kamay niya. ilang beses na akong napapahiya ah.

"may assignment ba tayo kanina?o kaya nagpaquiz ba si mam?" tanong niya.

"naglecture lang siya kanina. may notes ako dito, gusto mo hiramin?"

"ah ganun ba? sige, pahiram ako. kaso hindi ko agad maibabalik ha? may pilay kasi yung daliri ko eh kaya hindi ako makasulat."

"gusto mo ako na lang magsulat para sayo?" alok ko sa kanya, na para bang feeling ko isanf malakinf katangahan pero ayos na din para may reason na magkita kami.

"ok lang ba? nakakahiya naman sayo. ngayon lang tayo nagkakilala tapos gagawan mo kagad ako ng pabor." sagot niya.

"okay lang yun..wala din naman ako masyadong ginagawa sa bahay eh. akin na ung notebook mo para mamaya isusulat ko na."

"ay pasensya na Egie ahh. wala pa rin kasi akong nabibiling supplies eh kasi wala pa yung allowance ko."

"ganun ba?sige ako na muna bibili. ngah notebook mo para sa subject kanina." sagot ko.

"okay lang ba talaga sa iyo?"

"oo naman. wag ka na magalala. bigay ko na lang sa iyo sa monday ung notebook. pero siyempre dapat pumasok ka." biro ko sa kanya,.

"sige, sige. salamat Egie ha?hulog ka ng langit"

kinilig ako sana sinabi niya. pakiramdam ko ay lumulutang ako.

"wala yun.ok lang talaga yun."

"thanks talaga Egie. paano?I have to go na din kasipara may next class pa ako eh. salamat ulit ha?see you on monday my angel." sambit niya.

pakiramdam ko ay sasabog ako sa sobrang kilig. tinawag niya akong angel. sobrang saya, ko. kahit hindi ko siya nakita kanina sulit, man ang kapalit dahil nakausap ko siya ng sarilinan.

saktong pag-alis ni Josh ay dumating na sina Recel at Persephone.

"Sino yung kausap mo Egie, he is so cute." tanong ni Recel.

"Yung classmate natin kanina. hunihiram lang ng notes." sagot ko.

"ah ok. crushable siya ha?sana hiningimay mo ang number niya." giit ni Recel.

"pero Recel pansinin mo ha? hindi na nakasimangot si Egie ngayon,." panunukso ni Persephone.

"Oo nga no? mukhang siya ang, dahilan, bakitok malungkot ang friend natin kanina. kasi hindi siya pumasok kanina di ba?" pagsang-ayon ni Recel.

"tigilan niyi nga akong dalwa ha?bilisan niyo kumain dahil may next class pa tayo.l sagot ko sa kanila,.

Naging masaya ang araw ko sa campus buong araw. kahit galit na, galit ang prof namin sa Philo ay good vibes pa din.

hay, sarap sa pakiramdam. hindi ko na maantay ang, monday dahil siguradong may moment na naman kami ni Josh.

My angel..ayie..kinikilig ako..

Roller Coaster: Masakit Man Minsan, Happy Ending Pa RinTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon