RYOMEN SUKUNA +18

Bölüm 9

Yaşadığım onca şeyin bir araya gelmesi, üstelik normal yaşantımın bir adamla sona ermesi aynı dizilerde olan o saçma aşklar gibiydi

Kolumda iki çift el hissetmeden önce bütün hayatım gözlerimin önünden geçiyordu

-daldın gittin

İtadori, sanırım hayatımda tanıdığım en saf insansın içinde aslında çok güçlüsün ama çok safsın

Kesinlikle herkesin erkek arkadaşı olmasını istediği bir karaktersin

-ben üzgünüm ama gerçekten
gitmeliyim

_

Babamın beni daha 19 yaşında işe vermesi üstüne üstlük benimle alay etmesi "yoruldun mu?", "amele"

Bu sözler aslında dalga amaçlıydı temelinde belki beni güldürmek istiyordu ama asla öyle değildi

-içimdeki yıldız-

Arkadaşlar bu yeni kitabım olacak benim hayatımı anlatacak 26 Aralık sizlerle

_

Gitmeni ne kadar çok istemesemde zor durumdasın itadori...

İtadori yarı silinmiş bedeniyle bana el sallamadan önce

"iyi şanslar kendine çok dikkat
Et "

Karşımda sukuna varken kendimi nasıl koruyabilirdim? Nasıl yapabilirdim?

"VELET! HALA BENİ ANLAŞMASIZ KULLANIYOR!"

gözleri beni bulmasın diye ettiğim duaların dışarıdan duyulmaması için her türlü çabayı gösteriyordum

Bana bakmadan hemen önce ellerimi kaldırmış dualar ediyordum

"senden sıkıldım"

Ne demekti bu?

"hiçbirşey bilmiyorsun sex nedir
Bilmiyorsun uza seninle uğraşamam"

Beni kullanıp çöp misali atacakmıydı üstelik ilkimi almışken!

"sukuna"

Yüzüme bakmadan hemen önce adımlarını tahtına atıyordu

"sana karşı gelemem ama ilkimi aldın"

"ha?"

"ilkimi aldın diyorum bu benim için
Çok önemliydi"

Aslında ailemden kalan baskılardan dolayı kendimi kötü hissediyordum ailem burada değildi

Ancak onların inancında bu namustu! Üstelik din ile bir ilgiside yoktu!

"anladım, şuan senin için ne yapmalıyım diye düşünüyorum"

Ses tonu çok sakindi yüzüne bakabilecek cesaretim yoktu nefes aldığım için bile ölebilirdim

"sikimde değil"

Sözlerine verdiği nefesle devam etti, yüzündeki alaycı ifade sesindeki pürüzsüzlük fazla kritikti

"senin aptal düşüncelerin sikikten farksız konuşmaların bir orospudan yoksun, orospunun dahi sesine katlanırdım"

Orospuyu az önce bana tercih etmişti daha ne kadar ağır ithamlar almam gerekiyordu

Sonunda beni bırakıyordu değilmi? Daha neden hala onun yanında olmak için bedenim mücadele vermek istiyor

Beynimde dönen o düşünceler "onun yanında ol", "o senin ilkin aptal", "sen artık ona aitsin"

Ben artık ona aidim, bu düşünce dahi beni uçuruma sürüklüyordu

Aşık oluşumu kalbim onaylasada beynim bir çok savaşlar veriyordu

"aşık değilsin! Aşık olma!"