•Tᴡᴏ Qᴜᴇᴇɴꜱ ɪɴ ᴀ ᴋɪɴɢ-ꜱɪᴢᴇᴅ ʙᴇᴅ• | ɢʟ✔️

03

"යාරා කියන්නේ ඔයාගේ යාළුවෙක්! එහෙම නෙවෙයිද ඔයා අපිට කිව්වේ?"

ඒ පිරිමි කටහඬ තරමක් උස් ශාලාවේ රැව් දුන්නා. ඔහුගේ අතකින් අල්ලගෙන සිටි කාන්තාව කඳුළු එක්ක හිස දෙපසට වැනුවේ කයිරා ඒ දෙස හැඟීමක් නැති දෙනෙත් වලින් බලන් ඉද්දි.

"මට වෙන දරුවෝ නෑ. ඉන්න එකම දරුවා සමලිංගිකයි. තව ලැජ්ජා නැතුව තාත්තා ඉස්සරහ ඕක කොහොමද කිව්වේ කයිරා?"

කයිරාගේ පියා ඒ සුවිසල් මන්දිරයේ හැම අහු මුල්ලකටම ඇහෙන පරිදි උස් හඩින් කෑ ගැහුවා.

"ඔව් මං සමලිංගිකයි. ‍පපා ඉල්ලන්නේ මගෙන් උරුමක්කාරයෙක් නම් මං මුරකාරයා එක්ක හරි නිදාගන්නම්."

"කයිරා!!!!"

ඇගේ මව වෙව්ලන අතක් පපුවට ගෙනවිත් ඔවුන් දෙදනාටම වඩා හයියෙන් කෑ ගැහුවත් ඇගේ මුහුණේ කිසිදු වෙනසක් සිදු වුණේ නෑ. තාමත් කයිරාගේ ඇස් වල කිසිම හැඟීමක් නෑ.

"ඒත් මට ආදරේ කරන්න පුළුවන් යාරාට විතරයි."

"කටවහගනින් පව්කාරි!!!"

ජීවිතයේ කිසිම දිනක තමාට අතක් ඔසවා නොතිබුණු පියාගේ රළු පහරින් පැත්තකට වුණ මුහුණ මතට ඇගේ හිස කෙස් වැටී තිබුණ නිසා ඒ දෙනෙත් ක්ෂණිකව වෛරයකට පෙරළුණ හැටි ඔවුන් දෙදෙනාම දැක්කේ නෑ.

"උබේ නත්තල් තෑග්ග මේ වයසක මමාටයි පපාටයි බර වැඩි. පලයන් මගේ දෑහට නොපෙනී."

තම බිරිඳට වැටෙන්න නොදී තම දෑත් අතරට ගත් කයිරාගේ පියා තවමත් මුරණ්ඩු ලෙස බලාසිටින දියණියට අවසන් වතාවට කෑ ගැහුවා. කයිරා කිසි දිනක බලාපොරොත්තු නොවුණ හැසිරීමක් දෙමාපියන්ගෙන් ලැබෙද්දි ඇගේ දෑස් වෛරයෙන් පිරී ගියා. නමුත් ඇයට අමතක වුණ දේ තම දෙමව්පියෝ කවදාවත් තමන්ගෙන් මේ හැසිරීම බලාපොරොත්තු වුණාද කියන එක. සමලිංගික වීම කයිරාගේ වරදක් නෙවෙයි.

නමුත්....

"මං ඔයාලට වෛර කරනවා..."

_________________________________________
Blacklove ✨️