OLMAZ, OLSUN! Böyle Komşu

3. bölüm: Sadece Bir Ölçer.

Pars'ın ağzından;

Çok hanımefendi gibi görünüp ciğerinizi sökebilecek güce sahipti bu kız.

O şarkı dinleyince kulaklarım kanayacak gibi oluyordu.

Müzik en nefret ettiğim şeydi, ama bu kızda birşeyler vardı.

Müziği bir başkaydı. Hiç böyle kulak ağrıtan, sözleri hiç birşeye benzemeyen şarkılar değilde eski ve anlamlı şarkılar dinliyordu.

(Yıldız Tilbe - Yürü anca gidersin) saymazsak. Bu gerçekten sadece bana gönderme yapmak için açtığı bir şarkıydı.

Yani kesinlikle Yıldız Tilbe'yi kötülemek gibi bir amacım yok!

Ve tabi o günü berbat etmeseydim.
N'apabilirim ki? Siz üzeri kıpkırmızı olan birini görseniz ne yaparsınız?

'Ambulansı ararız Pars!'

Of biliyorum ambulansı da arayabilirdim. Ama ne bileyim, karnında kocaman bir yarası olan birini görünce, bende telaş yaptım.

Bugüne gelelim.

Neden hemen numarasını istemiştim ki?
Off yanlış anlayacaktı.

Şuan kendisi yine şarkı dinliyordu.

"Bir gün bir çılgınlık edip seni sevdiğimi söylesem, alay edip güler misin? Yoksa sende sever misin?"

Bu şarkıyla gönderme mi yapıyor? diye de düşünmedim değil.

Şarkı değişti.
Kız fırçasını bırakıp resmine uzaktan baktı.

Beğenmiş olacak ki sırıtıp diğer şarkıya ayak uydurdu.

Bu kız aynı anda hem şarkıya eşlik edip, hem dans edip, hem de nasıl resmine devam ediyordu?

"Yüzüne bakmasam da, başımı çevirsem de... Seni her gördüğümde... Seni her gördüğümde.." şarkıyı söylemeye devam ediyordu.

Hayır kesinlikle sapık değilim! Yani bir insan şarkını nereden geldiğini merak edip o yöne bakmaz mı?

*Ama sen doğruca kıza bakıyors-*

Sus! :)

Elem'in ağzından;

Artık belim tutulmuştu resim yapmaktan.

Saat akşam 9:00' du.

Hiçbir yeri toplamadan pijamalarımı giyerek kendimi yatağıma bıraktım.

Yeni aldığım yorgan yumuşacıktı. 5 gün yataktan çıkmazdım bu yorgan ile.

Yine Elem ve yine tembellik.

Ve bilincim kapandı...

Beyefendi... Karşımda duran kişi beyefendi.
Bana bakarak gülümsüyor...

Kendimi tutamayarak sırıttım.

Bir gürültü...

Kaybolan sırıtışım,

Üzerime yığılan beyefendi...

Acı bir çığlık...

Nefes nefese uyandım. Kabus o kadar gerçekçiydi ki...