OLMAZ, OLSUN! Böyle Komşu

5. bölüm: Sevgilim.

Kalkıp kumandaya uzanmak çok zor değil mi?

Bu yüzden koalalar gibi, ters yatıp düz uzanarak kumandayı almayı deniyordum.

"Değişik bir poz." Dedi kıkırdayarak yanıma gelen İremnur. Ofladım, aklıma gelen bir fikirle yerimde kıpırdandım.

"Hadi dışarı çıkalım." Dedim.

"Sence bu mümkün mü?" Dedi.

"Neden mümkün olmasın?"

"Babam beni farkedebilir." Dedi üzgünce dudaklarını büktü.

"Seni saklarız!" Dedim sırıtarak.

"Bende çıkmak istiyorum tabii ama işte..."

"Seni nasıl saklayacağımızı biliyorum." Dedim ve onu kolundan çekiştirerek üst kata çıkardım.

"Ne planlıyorsun?" Dedi anlam vermeyerek.

Odaya girdiğimizde İremnur'u yatağa fırlattım ve çekmeceleri açarak bir fular aradım.

Elime yumuşak bir kumaş geldiğinde hemen çıkardım ve İremnur'a fırlattım.

En alt çekmeceden de bir gözlük çıkararak yine İremnur'a verdim.

İremnur'a baktığımda o çoktan kendini gizlemişti.

Ayağa kalktı. Bende ayağa kalkarak pencerenin hemen yanında ki askıdan paltomu aldım, İremnur çoktan aşağı inmişti.

Aşağıya indiğimde sinsice gülümsüyordu.

(...)

"Merhaba, özel kartınız var mıydı?" Dedi restorantın girişinde ki İremnur ile benden 2 kat uzun olan adam.

"Yok, ilk defa geliyoruz." Dedim.

"Anladım. İsminiz nedir?"

"Ben Elem Mısra, arkadaşım İremnur Yertaş." Dedim ve gülümsemeye çalıştım.

Adam İremnur'un fularla gizlenmiş olan yüzüne baktı, tam o sırada konuştum.

"Kendisi biraz rahatsız mikrop kapmaması gerekiyor." Diye uydurdum.

Adam kararsızca son bir kez bize baktı ve o da benim gibi beceriksizce gülümseyip eliyle içeriyi işaret etti.

"Şuradan lütfen, arkadaşımız size yardımcı olacaktır." Diyerek içeride ki garsonu gösterdi.

Kafamı salladım ve içeriye doğru girmesi için İremnur'un omzunu kolumla sarstım.

İçeriye girdiğimizde çok lüks olmayan ama bir o kadar da rahat hissedemeyeceğimiz bir ortamla karşılaştık.

Garsonun gösterdiği masaya oturduk, garson yanımızdan ayrıldığında menüleri getirmeye gittiğini anladık.

İremnur rahatsızca yerinde kıpırdandı.

"Oh, neyse ki kimse farketmeden buraya kadar geldik." Dedim.

"Bence yakalanmamız o kadar da uzak değil." Dedi bir yere doğru bakarak.

İremnur'un arkasında gözüm kaydığında bir kaç kişiyle konuşan İremnur'un arkadaşlarını gördüm.

"İremnur sakin ol ama..."

"N'oldu?" Diyerek benim baktığım yere baktı.

"Hiii!" Dediğinde ağzını kapattım.

"Sessiz!"

"Ne yapacağız şimdi?!" Diyerek ellerini çırpmaya başladığında onu durdurmaya çalıştım.

"Eğer biraz daha böyle yapmaya devam edersen farkedilirsin."

"Şimdi buraya doğru geliyorlar." Dediğimde İremnur kızarmaya başlamıştı.

"Elem?" Dedi bize doğru çoktan gelmiş olan sarışın kız.

"Selin?" Dedim bende.

"Sen burada yani siz?" Diyerek karşımda ki fularla bütünleşmiş İremnur'a baktı.

"İremnur?" Diyerek karşısında ki kızı incelemeye başladı.

İremnur sonunda pes ederek Selin'e baktı.

"Aa bu ne tesadüf?" Dedi ikimize bakarak.

Yanında ki Gamze ise kıyafetlerimizi incelemekle meşguldü.

"Ehehe Selin bende şaşırdım seni gördüğüme nasılsın?" Dedi İremnur.

"İyiyim canım iyiyim sen nasılsın? Hangi rüzgar attı seni buralara." Dedi Selin.

"Biz... Iııı biz Elem için geldik. Elem'in sevgilisi davet etmişti kıramadık." Dedi birden.

İremnur'un kızarıklığı geçmeye başlamış şimdi ise ben domates güzeli olmuştum.

İremnur'a öldürücü bakışlar atarken İremnur özür diler gibi baktı bana.

"Yaa aynen öyle."

"Hmm hazır gelmişken bizde tanıyalım Elem'in sevgilisiyle." Dedi Selin.

"Aslında bizde onu bekliyorduk ama gelmeyecek herhalde, hadi İrem5nur gidelim!" Diyerek kalktığımda omuzlarımda hissettiğim el ile donakaldım.

"Çok bekletmedim, değil mi sevgilim?"

________________________________________

Yazım hatalarım illa ki olacaktır kusura bakmayın.
:'(