Eve gelir gelmez duş almak zorundaydım. Sonra da salona geçtim.
Herkes buradaydı. Ben ise barış abimin yanına oturdum sonra da başımı omzuna koydum.
Fakat çok geçmeden biri beni kucağına aldı.
Ateş abim dı. Az önce kalktığı yerden yine oturdu ve kafamı göğüsüne yasladım.
Kafamda ki tüm küfürler, silah sesleri, bana vurduğunda çıkan o ses hala kulaklarımda hala beynim içinde dolaşıyorlar.
Ve en kötüsü durmuyorlar.
Ateş abim bunu anlamış gibi " güzelim" dedi, fakat daha fazlasını söylemedi. " Efendim abi" dedim sesim okadar soğuk çıkmıştı ki, ben bile kendimi tanıyamadım.
Hep neşeli ve çoğu şeyi ciddie almayan ben soğuk sesimle konuşmuştum az önce.
" Sana nasıl sin diye sormadım" duraksadı fakat devam etmedi, Sanki doğru cümleleri bulmaya çalışıyor du.
" Çünkü.. çünkü biliyorum, iyi değil sin... Çünkü görüyorum mahvolmuş gibi sin.. Ve sana söz veriyorum seni yanlız bırakmam bir daha asla seni bende ayıramaz lar... Tamam mı kızım.."
Gülümsedim, başımı kaldırıp gözleri içine baktım. Sonra boynuna sıkı sıkı sarıldım.
Ne kadar öyle durduk bilmiyorum, fakat umrumda da değil di. Çok geçmeden Kuzey konuştu.
" Ee çirkin ördek... Kalk oradan artık herkes çok aç" dedi.
Fakat bunu düşüncelerimden kurtarmak için mi yaptı bilmiyorum.
Artık düşünmemeye karar verdim.
" Çirkin sen sin ben güzel im bikere " dedim bende.
Hayır o ... Yakışıklıydı fakat bana çirkin dedi için bende ona çirkin diyordum.
" Ben mi çirkin im... Güldürme beni çirkin ördek" dedi yapmacık ve çok kısa bir şekilde kahkaha attı.
" Her neyse herkes çok aç olduğuna göre hadi kahvaltı çoktan hazır zaten " dedi Ercan abım.
Şuan herkes kahvaltı ediyordu. Kahvaltı bittikten sonra ateş abim benim onlar ile şirkete gitmem gerektiğini söyledi.
Duvara asılı olan büyük saat'e baktım. Saat 10:37 di.
Sonra herkes hazırlanmaya başladı.
Kendi odamda güvendeydim. Çünkü dışarda olması gerektiğinden fazla koruma vardı ve ben evin dördüncü kattaydim. Ve karşımda ki oda da ateş abimin di.
Neyse beyaz bir gömlek ve Bir siyah bol pantolon alıp giyindim.
Gömleği pantolonun içine soktum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
( Çanta yok )
Aşa indim ve onlar ile birlikte çıktık.
" Siz okula gitmiyor müsünüz?" Die sordu bir an deniz abim.
Bunu Kuzey, Burak ve yamaç'a sorduğunu gördüm.
Kuzey bana baktı ve deniz abime dönüp " hayır...ben gitmek istemiyorum" duraksadı ve Burak ve yamaç'a bakıp " Siz gidin istiyorsanız" dedi.
Onlar da gitmek istemediklerini söylediler.
Sonra şirkete doğru yol aldık.
Ateş abimin odasındaydim. Abim dosya inceliyordu, ben de öylece koltukta oturmuştum.
" Abi ben biraz dolancam" dedim aya kalkarken. " Nereye güzelim" die sordu.
" Öyle barış abimin yanına giderim sonra deniz ve Ercan abimin yanına ve yine buraya dönerim" dedim abim sonunda kabul etti.
