Kanto Manji Mikey || Sadece Sen ||

~1

1. Bölüm

~~~

Her zamanki gibi bağdaş kurmuş koltukta oturuyordum. Bir elimin altında kedim Mayle diğer elimde telefonum Samle mesajlaşıyordum.

Saçma da olsa Sam'in her esprisini kahkahalar atıyordum. Belki normal bir gece olacaktı ama en azından beni mutlu eden mutlu bir gece. Kahkaha atarak eğlendiğim ve yalnız olmayacağım bir gece olacaktı.

Sam'in son attığı saçma mesaja kahkahalara gülerken durduğum sesle telefonu elimden düşürdüm.

O kadar keskin bir sestiki kedim bile korkmuş bana sokulmuştu.

Garip ve keskin bir kurşun sesiydi bu.

Hızlıca yerimden kalkıp camdan dışarı baktım. Dışarıda vurulan alt komuşumu gordugumdeki bu korkuyu daha önce hissettiğimi hiç hatırlamıyorum.

Komşumu öldürenlerin beni de öldürebilecekleri korkusu beni sararken beyaz saçlı liderleri olduğunu düşündüğüm çocuğa bakmaya devam ediyordum.

Ardından onun yanındaki pembe gözlü cocukla göz göze geldik. Bunun üstüne o kadar sert bir şekilde perdeyi kapattım ki perde yirtlidi.

Perdenin yirtiligina üzülürken hayatımın birazdan bu perde gibi yirtilacagini hatırlayıp panikledim.

Hızlıca Maykeyi öptüm.

A: Mayle annecim beni iyi hatırla tamam mı?

Mayle malsin amk sen bakışları atarken ben korkudan deli gibi terliyordum.

Kapımın dövülmesiyle yerimden sıçradım.

Once polisi aramayı düşündüm ama onlar gelene kadar bu adamlar beni öldürürdü.

Mutfaktan bıçak alıp kapiya doğru ilerledim. Kapının deliğinden dışarı baktım. Kimse yoktu. Acaba saklaniyorlar mıydı? Beni gafil avlamak için.

A: KİM VAR ORDA !?

Hiç ise yaramasada belki sinirlenip ses verirler diye bağırmıştım.

Kapiyi açmaya korktuğum için telefonumu açıp polisi aradım.

Sonrasindaysa hüngür hüngür ağladım.

Peşime resmen katil takmıştım aferin bana.

Yarım saat içinde polis gelmiş ve etrafı aramıştı.

Kapımın önünde kimse yokmuş. Kamera kayıtlarına bakıldığındaysa bugün kapima kimsenin gelmediği görüldü. Etraf incelendiğinde komşumun cesedine veya bir cinayet kanitina da rastlanmadı.

Bütün bu kusursuzluklar büyük bir kusuru işaret etsede polis beni yalnız bırakıp olay yerinden (evimden) ayrıldı.

Korku dolu bir şekilde daireme geri dönmüştüm ki kapının önünde yerde bir kağıt gördüm.

Eğilip elime aldığımda tek bir kelime gördüm.

"Peşindeyim"

Korkunun ve sinirin yaşları gözlerimden süzülürken keşke abim yanımda olsaydı diye düşündüm.

Bütün bunlar olurken kedimin uyuması ayrı komikti tabi. Demek bu gece uykusuzluk ve ben başbaşayız.

~~~

Bu bolum bu kadardı umarım güzeldir!!

Hepinizi seviyorum <3

Byss~