Two Different People /Taekook

|20|

Merhaba çiçeklerim 🌸💐🌺bölümleri biraz geç atıyorum kusura bakmayın, neden mi çünkü sınavlar başlıyor yine beynim karman çorman olacak

Umarım sizinkiler çok iyi geçer
Ve benimkide

Soru sorayım 🗯️
En sevdiğiniz ders ne?

Bu arada bu kitabı yazarken aklıma takıldı kitaptaki en sevdiğiniz karakter kim, ve şu karakter daha olsun dediğiniz biri var mı varsa söyleyin ekleyeyim canlarım
🔮🌞✨

Neyse hikayeye geçelim ama sorunuz varsa sorabilir siniz

Oy vermeyi unutmayın 🌟

Bu arada bir önceki bölümde son kısımda küçük bir değişiklik yaptım orayı okuyup gelirseniz daha iyi anlamış olacaksınız başta yazarken farklı bir şekilde yazmıştım ama bu şekilde daha iyi oldu, benim gibi üşengeç olmayıp diğer bölümün son kısmını okursanız sevinirim

Tamam tamam başlıyorum, çok tuttum sizi 😁
____________

Hatırlama

Taehyung hızlıca yanıma gelip gözlerini bana dikti bir toprağı andıran kop koyu kahverengi gözlerini

"neden geç geldin, okuldan erken çıktığınızı sanıyordum"

Hatırlatma bitti

"evet okuldan erken çıkıyorduk ama bugün"

"bugün"

"şey biz ceza aldık o yüzden geç kaldım"

"ceza mı ne cezası"

"basketbol sahamız var bizim okulda böyle kocaman onu temizledik"

"bu okulun temizlikçileri yok mu ne hakla size temizlik yaptırırlar"

"Taehyung dedim ya ceza aldık"

"ne yaptınız da ceza verdiler size"

"küçücük bir kavga oldu"

"Bişeyin var mı peki"

"benim Bişeyim yok ama arkadaşlarım birazcık yaralandılar"

'hımm' dedi kafasını sallayarak hala gözleri gözlerimdeydi bizimkiler ise çoktan gitmişlerdi yukarı

"gidiyoruz"

"nereye"

Tabii ya gidecektik değilmi, gidecektim buradan, bu hapishane gibi yerden

"evime"

"bi an unuttum gideceğimi daha yeni aklıma geldi ama benim eşyalarım hazır değil ki"

"sen eşyalarını hazırlayana dek beklerim seni git hadi, hazırlan "

"teşekkür ederim"

Deyip merdivenlerden uçarcasına çıktım şaka gibi gidiyordum buradan şaka gibi...

Odama girip dolabımı açtım ve çantamın içine eşyalarımı doldurmaya başladım arada bir gözlerim jimine jine ve hoseoka kayıyordu şuan üçüde hayretlikle beni izliyor ve ne yapmaya çalıştığımı anlamaya çabalıyorlardı

Dolabımdaki tüm eşyalarımı sıkış tıkış çantama tıktıktan sonra fermuarını kapatıp omzuma attım çantayı ohaa sanki içinde eşşek ölüsü var neden bu kadar ağır olduki bu

"nereye"

Dedi jimin ayağa kalkarken diğerleride aynı şekil kalkıp önümde durdular

"ben gidiyorum"