[HIATUS][EXO & OC] STEPBROTHER KO SI D.O

CHAPTER 52.2-Christmas Eve

A/N: Ito na HAHAHA tinamad ako kagabi sorry HAHAHAHAHA

Sobrang ikli lang nito huhu kasi nga dugtong lang dun sa nauna kahapon. Sorry na guys :(
---

[KYUNGSOO's POV]

Pumasok na kami ni Mina sa loob ng kwarto. Nauna ako ng sandali para hindi obvious. Sumunod din naman siya pagkatapos.

Nagtatawanan pa rin sila. Kwento ng kwento ng mga kagaguhan si Baekhyun. Kitang kita ko sa mga mata ng kapatid ko na masaya siya. Sobrang masaya. Siguro nga dapat dito nalang kami sa tabi niya. Hindi ako dapat lumayo dahil makakasama lang sa kanya ang aming pag-alis.

---

Dinner time. Nagdala kami ng mga pagkain na inihalera na namin kanina pa. Masayang nag-uusap ang lahat habang nagpapasahan ng plato at kubyertos. Kahit si Yunsu, nakikisali na rin sa usapan kahit obvious pa rin na wala siyang matandaan. Puro lang siya tawa, react, tawa, react at ang sarap sarap makita non.

Kalagitnaan ng pagkain nang tumugtog ang kambal. Inulit nila ang violin cover ng Miracles in December. Mukhang hindi rin nakapagpigil si Chen at Baekhyun ah? Napabirit din ang dalawa, inagawan na ako ng parte HAHAHA hangang hanga ang lahat sa kanilang dalawa. Nakita na naman namin ni Mina yon kaya hindi na kami nanibago.

---

11PM na. 1 hour nalang at macecelebrate na namin ang una naming pasko magkakasama. Kasama ang kapatid ko at ang mga kaibigan namin. Pwede kong sabihin na umaapaw ang puso ko sa saya pero may bitternesa pa rin talaga kasi ito yung una naming pasko tapos wala siyang maalala. Okay na rin yon at least magkasama kami.

Biglang nagtext si Mina.
"언제 해?" [Kailan mo sasabihin?] Tanong niya. Tinignan ko siya. Hindi siya assertive eh, more like nagtataka siya.

"조금만 더 기다려봐" [maya maya ng konti] reply ko. Nginitian ko nalang siya pagkatapos.

Nakakakaba rin pero I'm cool.

----

[11:55]. I think its time. Hindi naman kami aabutin ng 5 minutes eh or kung abutin man, mas cool kasi at least Christmas confession siya HAHAHA walangya ano ba tong iniisip ko?

"Yunsu, may sasabihin ako sayo" sabi ko sa kanya since nasa tabi lang naman niya ako.

"Ano yon?" Tanong niya ng nakangiti sa akin. Tangina naabutan pa ng awkward silence pero sige game na.

"Hihingi sana ako ng tawad" all ears, all eyes on us. Paksht naman wag na kasi kayo makinig eh.

"Huh? Bakit?" Tangina this is it. [11:56]

"Yung sinabi ko sayo tungkol na sinabi kong magkaibigan lang tayo, hindi yon totoo." Bakas sa mukha niya ang pagtataka pero hinayaan niya akong magpatuloy.

"Ang totoo kasi niyan, Kuya mo ako. Well, stepbrother kasi ang nanay mo at tatay ko, ikakasal next month. Sorry kung nagsinungaling ako."

[11:57] "Bakit naman kinailangan mo pang magsinungaling?" Malumanay niyang tanong. Mukhang walang bakas ng galit sa mga mata niya pero nakikita kong may spark ng disappointment.

"Ako kasi ang may kasalanan kung bakit ka nakaratay diyan ngayon" [11:58]

Tinitigan niya lang ako. Napayuko pa siya. Parang nasira ko pa yata ang pasko niya ah? [11:59]

Tinignan niya ako at nagulat ako nang ngitian niya ako. Ipinatong niya ang kamay niya sa ulo ko at ginulo ang buhok ko. "Okay lang yon. Feeling ko naman di mo sinasadya eh...."

[12AM, Dec 25] "...hyung"

Napangiti ako. Sa sobrang tuwa ko, niyakap ko siya agad. "Thank you, thank you, Yunsu" yun nalang ang naisip kong sabihin para sa pagpapatawad niya sa akin. Hinigpitan ko ang yakap ko sa kanya dahil tangina ang sarap sa feeling na hyung na ulit ang tawag niya sa akin.

"Hyung! Hyung! Baka mamatay ako HAHAHAHA" tangina ang higpit pala masyado

Bigla silang sumigaw ng sabay sabay "MERRY CHRISTMAS!!!"

May paconfetti at poppers effect pa. Tangina sobrang saya. Ang sarap magmura sa sobrang saya leche HAHAHAHAHAHAHA

Niyakap ko siya ulit. "Merry Christmas, dongsaeng"

Hinawakan niya ang pisngi ko habang matamis na nakangiti sa akin. "Merry Christmas, hyung"

Nagkainan ulit ang lahat. Walangya, parang may mga buwaya sa tiyan eh. Kumain na kanina, nagsikain pa rin lahat ngayon. Akala mong mga hindi pinakain ng pagkatagal-tagal HAHAHAHA

Nagbigayan na ng regalo. NAKAKASTRESS. Walang dalang regalo ang kahit sino sa EXO (kahit ako) "mamaya nalang HAHAHAHAHA" tangina. Si Jaejoong at Jaeseob, may ibinigay pa rin sa amin. 12 members ng EXO, si Mina, Myeongji at Yunsu, tig-iisang keychain na may chibi artwork ng mga mukha namin. ANG CUTE HAHAHAHAHAHA omg ang laki nung mata ng akin. Malaki ba ang mata ko? I don't feel it HAHAHAHAHA

May pinrepare din pala sina Mina at Myeongji. Binigyan nila kami ng tig-iisang box. Pagbukas namin, mga naggagandahang phone case ang laman. "Alam niyo ba kung gaano kahirap malaman kung anong phone niyo? Lanya, nagtanong pa ako sa manager niyo! Nakakahiya!" Sabi ni Mina. Nagtawanan kaming lahat.

"Alam ko na!" Napasigaw ako. Napatingin tuloy sila sa akin. "Ang ireregalo ko nalang muna sa inyo ay ang aking magandang boses" pagmamalaki ko. I'm EXO's D.O kaya so I'm like a vocal omg HAHAHAHAHA

"Oh sht no. Ayokong magspazz!" Pagkontra ni Mina.

"Tayong tatlo" sabay na sabi ni Chen at Baekhyun.

"AYOKO. HAHAHA gusto ko solo ako" regalo ko to eh bakit ba?

"On second thought, tayong dalawa, Baek" What is Love nalang HAHAHAHA

So we like tahimik na and Chanyeol gonna play the guitar coz he's mah nigga and everything HAHAHAHA

Baekhyun started.

Napa-tili ng di-oras si Mina. EXO stan, EXO stan HAHAHAHAHA

"I lost my mind 너를 처음 만났을 때 너 하나 빼고 모든 것은 get in slow motion"

"내게 말해줘 이게 사랑이라면"

"Agh" biglang may sumakit kay Yunsu. Sapo niya ang ulo niya. "Aaaaaghhhhh" napatayo kaming lahat. May narinig akong lumabas, probably may tumawag na ng doktor.

"Yunsu, anong nangyayari?" Tanong ko sa kanya habang hawak ko rin ang ulo niya. Nagwawala siya habang hawak ang ulo niya. The doctors barged in and hinawakan siya agad ng mga nurse to give him sedatives. Unti-unti siyang kumalma at nakatulog.

"Doc, ano pong nangyayari?" Nangangatog kong tanong sa doktor. Kanina lang maayos siya, bakit biglan sumakit g ganoon ang ulo niya?

"He's probably seeing images of the past again. Anong ginawa niyo? Anong nagstimulate sa sakit ng ulo niya?"

"Kumanta po ako" ngumit ang doctor "doc, anong nginingiti mo? Hindi makapagpigil ang kapatid ko sa sakit ng ulo niyo and all you can do is smile?" I got mad, really mad. Ano bang nginingiti niya? Tangina nakakainis.

"I'm smiling kasi I think you found a way para mabalik ang alaala niya" what? Di ko nagets.

Nagsalita si Mina. "Naipaliwanag na sa akin ni Doc na exposing him to memories of the past will help him recover his memories. Lets just say getting back your memories is really painful kasi your brain is digging into its deepest depths para bumalik ang alaala niya. He'll experience more of these especially when pag may mga naaalala siya."

Napanatag ang loob ko. At least I know na he's getting better kahit nasasaktan siya. Nagpaalam na sa amin ang doktor.

"Kinabahan ako pakshet" Kris-hyung blurted. "Ako din shet" sabi naman ni Tao.

"Let's keep our cool kasi maganda naman pala ang resulta nung sakit na yon" i said.

Makalipas ang isang oras, nagpaalam na kami kasi alas kwatro na at may schedule pa kami bukas este mamaya.

Hindi pa kami nakakapasok ng kotse nang biglang tumawag si Mina,

"Gumising siya! Hinahanap ka!"