02 : เริ่มต้นจีบ
"ไง" หลังจากที่รู้แล้วว่าเมื่อคืนเคิร์ธนัดซิวไว้ตอนบ่ายโมงเพราะจะไปหาของหวานกินกันหลังมื้อเที่ยง บาล์มก็ออกมายืนรอหน้าบ้านหลังจากที่ทักถามเคิร์ธแล้วว่ากำลังออกจากบ้าน
"คือต้องรายงานกันตลอดเลยรึไง" เคิร์ธถามขึ้นหลังจากมองเห็นหน้าอีกคนที่ออกมารอก่อนแล้ว
"บอกแค่นัดกันกี่โมงก็พอ"
"เอ้ะ! แต่กูตอบมึงไปแล้วว่าไปไหนกัน" เหมือนเค้าโง่ให้อีกฝ่ายไปแล้วหนึ่งแต้ม เคิร์ธขมวดคิ้วทำหน้าไม่พอใจใส่บาล์มที่เหมือนไม่แฟร์ใส่
"ช่วยไม่ได้ พอกูถามมึงก็ตอบกูเอง" บาล์มเลิกคิ้ว เพราะแค่แชทถามเคิร์ธมันก็ตอบเธอเลยนี่นา
"สัส มึงโกงกูหรอ" ทำหน้าไม่พอใจใส่
"โกงไรวะ รู้แบบนี้ครั้งต่อไปมึงก็ไม่ต้องบอกกูดิยากไร" พูดด้วยน้ำเสียงไม่ใส่ใจนักพร้อมสายตาที่หันไปมองทางหน้าบ้านของซิว
"ครั้งหน้าก็ไม่บอกอยู่แล้วมั้ยสัส"
"เออ โชคดีละกันนะเพื่อน อย่าทำพังล่ะ" ประโยคหลังหันมองหน้าเคิร์ธพร้อมทำหน้าตาหน้าหมั่นไส้ใส่เพื่อนไปที
พอบาล์มพูดจบเคิร์ธยังไม่ทันอ้าปากโต้ตอบก็เห็นซิวเดินออกมาจากหน้าบ้านและกำลังปิดประตู
"ไม่ต้องเตือนครับกูเก่งอยู่ละ" ว่าจบก็เดินออกจากบ้านปิดประตูบ้านตัวเองเรียบร้อย
"โถ่ อย่าเก่งแต่ปากละกัน กูไม่อยากชนะไว" พูดตบท้ายให้หลังก่อนเดินเข้าบ้านตัวเอง
"โถ ซิวชอบแปลว่าชนะ ไม่ใช่กูทำพังละมึงชนะเลย" เคิร์ธเมื่อได้ยินแบบนั้นจึงละเดินมาหน้าบ้านบาล์มแล้วพูดเบาใส่คนที่กำลังเดินเข้าตัวบ้านแล้วซิวก็เดินเข้ามาหาเคิร์ธที่เขามองเห็นอีกคนที่ยืนอยู่หน้าบ้านบาล์ม
"บาล์มไม่ไปด้วยกันหรอ" ได้ยินแบบนั้น บาล์มจึงหันกลับมามองเจ้าของเสียงก็ได้พบกับใบหน้าพร้อมรอยยิ้มสดใสนั่นอีกครั้ง ส่วนเคิร์ธที่ได้ยินเสียงใสก็หันไปมองไม่ต่างกัน ใบหน้ากับรอยยิ้มที่เมื่อได้เห็นก็หลงไหลมันไม่เบื่อ
YOU ARE READING
WHAT THE FEEL LOVE ?
General Fiction"ไม่คิดเลยว่ากูกับมึงจะชอบคนเดียวกัน" "กูก็ไม่คิดมั้ยสัส" แย่งกันเป็นที่1มาตลอด ไม่คิดเลยว่าวันนึงต้องมาแย่งกันจีบใครสักคน
