A.M.K (Aranan Mutluluk Komada)

AŞK MI ?

(multimedya- evrem,Aksel)

Duydugum garip sesler normale dönmeye başlamıştı.Birinin "Sakin ol bu geçici bir durum. Korkma " dedigini duydum. Anlam verememiştim. "Işıkları açın " diye bagırdım. Bir el gözlerime dokundu. Ciddi bir ses tonuyla " Ben doktor Dogan. Bir kaza geçirdin şuan hastanedesin. " dedi. " Ben kaza geçirmedim,vuruldum" diye karşılık verdim. Aynı ses "Yere düşerken başını çarpmış olmalısınki görme yetenegini kaybettin. Ama bu durumun geçici oldugunu düşünüyoruz."dedi. Kapının kapanmasıyla doktorun gittigini anladım. Göremiyordum ben...

Biraz sonra kapı tekrar açıldı. Gelen kişiye "Kim var orada "diye seslendim. Ayak seslerinin bana doğru geldigini duydum. Tanıdık bir ses " Özür dilerim " dedi. Bu Aksel'in sesiydi. "Ben karanlıktan korkarım " dedim. Elime ufak bir òpücük kondurup " Söz veriyorum sana daha fazla zarar vermesine izin vermeyecegim. " dedi. Rahatlamalımıydım.? Ben onun yüzünden bu durumdaydım. Ama sakin olmaya çalışarak " Bunları konuşmak istemiyorum dedim. Kapı tekrar açıldı. Aksel'in "Buyurun doktor bey " demesiyle gelen kişinin doktor oldugunu anladım. Neşeli bir sesle " Hastamızı bu gecede burada misafir edelim , yarın sabah çıkış işlemlerini yapabilirsiniz. Gözlerindeki bu geçici durum bir kaç güne düzelecek. Bu zaman zarfında iyice dinlenmesi ve stresten uzak durması lazım. Aksi halde bu durumuna kafa takmaya devam eder ve fazla düşünürse durum kalıcı olabilir. " dedi ve çıktı. Aksel bugulu bir sesle " Bu halde bile çok seksisin bebegim " dedi. Adama bak ya ben burda ölümden dönmüşüm onun aklı nerede. Yoksa benim bir tarafalarım mı açıktı. Elimle üzerimi kontrol ederken kahkaha atmaya başladı. Bende onunla birlikte gülmek istedim ama sol göğsümdeki acı buna engel oldu.

Aksel ciddi bir ses tonuyla " Sana anlatmam gerekenler var " dedi ve konuşmaya devam etti.
- Sen uyurken Aden boş durmadı ve....ve..
- Ve ne oldu söyle. Şu halime bak daha fazla ne olmuş olabilirki. ?
- Ve Cansu'yu öldürdü.
- Ne? Bana bunu yapanda oydu. Bu kız durmayacak ve benim sonumda Cansu gibi olacak. Diye konusurken Aksel lafımı kesti ve;
- sana hiçbirsey olmayacak. Yarın buradan çıkınca benimle kalmaya başlayacaksın.
- Hayır ben evimde kalırım.
- Ya kalacak bir evin yoksa?
- Ne demek bu?
- Aden evinizi yaktı. Büyük bir bölümü kullanılamayacak halde.
- Yankı ? O .. O iyi mi?
- Evet birkaç küçük sıyrık sadece. O da bu hastanede ve tabiki Derin 'de seni hastaneye getirdigim andan beri hep başındaydı.
- Onları görmek istiyorum.
" Tamam " ve onları çagıracagını sòyleyip çıktı. Bir kaç dakika sonra kapı açıldı. Yankı " İyimisin tatlım.Nasıl oldu bu ?" diye nefes almadan sormaya başladı. Bunu sık sık yapardı ve ben şuan çok yorgundum. " İyiyim merak etme. Sen nasılsın" dedim. " İyiyim" diye karşılık verdi. " Ama ne oldugunu anlayamıyorum. Sana bunu kim yaptı? Evimizi kim ateşe verdi ? Anlayamıyorum " diye devam etti. Şuan onun sorularını cevaplayacak gücü kendimde bulamıyordum. O da bunu anlamiş olacak ki sustu. Cılız bir ses "İyimisin Evrem " dedi. Derin'in sesinden agladıgını hissettim. Sesin geldigi yöne dönmeye çalışarak " İyi hissediyorum. Sadece şuan neye benzedigimi görememek canımı sıkıyor o kadar. Bu arada teşekkür ederim bilincim yerinde degilken beni yalnız bırakmamışsın" dedim gülümsemeye çalışarak. Daha canlı bir sesle " Lafı bile olmaz. Herzaman yanındayım. " dedi.

Yankı evimizin halinden bahsetti ve bir süre sevgilisinin yanında kalacagını,benide seve seve kabul edecegini söyledigini söyledi ama Aksel araya girip benim onunla kalacagım konusunda Yankı'yı ikna etti. Derin'de onda kalabilecegimi söylesede Aksel ciddi bir sekilde reddetti. Aksini söyleyemiyordum. Çünkü benim bu halde olmamın sebebi oydu ve bir şekilde kendini affettirmeye çalışıyordu. Bu şansı ona verdim ama hala ona gıcık oluyordum. O gece Yankı'la Derin'in gitmesini istedim. Çünkü zaten yeterince benim yüzümden yıpranmışlardı. Aksel yanımda kalmak istedi buna da itiraz etmedim. Bende yalnız kalmak istemiyordum. Karanlık beni korkutuyordu...

Ben ilaçların etkisiyle kendimi uykuya teslim ederken Aksel de oda da bir koltukta oturuyordu. Daha fazla dayanamayıp derin uykunun kollarına kendimi bıraktım.

Aksel'den

İlk defa bir geceyi hastanede geçirecektim.Evrem i yalnız bırakmak istemedim. Gözlerine inen perdenin sebebi bendim ve bir süre onun gözleri ben olacaktım. Uykum yoktu. Yavaşça Evrem'e yaklaştım. Çoktan uykuya dalmıştı. Yüzüne baktım. Uyurken ne kadar da herseyden uzak ve huzurlu gözUküyordu. Egilip yüzüne dokundum. O bunların hiçbirini haketmemişti. Bu kızda beni ona çeken bir sey vardı. Yanında olmak istiyordum. Ben kimse için böyle birşey hissetmemiştim. Ve bu his beni korkutuyordu. Ben ona zarar veriyordum. Benim hayatımda oldugu sürece canı yanacaktı. Ama ondan uzaklaşmak istemiyordum.

ONA AŞIK MI OLUYORDUM ?