BANYODAKİ CESET

127 13 7
                                    

Multimedya -Aksel

(Arkadaşlar yorumlarınızı ve önerilerinizi bekliyorum )

AKSEL'DEN

Duydugum silah sesiyle arkama dönüp Evrem'e baktıgımda yerde kanlar içinde yatarken gördüm. Vurulmuştu.. Hızla etrafa bakındım ama kimseyi göremedim. Evrem'i kucagıma alıp arabaya bindirdim. En yakın hastaneye ulaştıgımızda hemen birilerini çagırdım. Evrem'i sedyeye yatırıp ameliyathaneye aldılar. Duvarın dibine çöküp ellerime bulaşan Evrem'in kanına baktım. Bir kişi daha benim yüzümden zarar gòrmüştü. Evrem'in telefonu çalmaya başladıgında düşümcelerimden sıyrıldım. Ekranda Derin yazıyordu. Ailesinden biri olabilecegini düşünüp telefonu kulagıma götürdüm ve yanıtladım.
- Alo.
-Merhaba ben Evrem'i aramıştım ama.
- Siz yakını mı oluyorsunuz.
- Evet arkadaşıyım adım Derin
- Ben arkadaşı Aksel. Evrem vuruldu şuan hastanedeyiz.
-Ne ?Nasil oldu bu? Daha bir saat önce yanımdaydı. Neredesiniz? Hemen geliyorum.
Kıza hastanenin adını ve adresi söylemiş hala bekliyordum. Biraz sonra telaşlı bir şekilde bir kızın yaklaştıgını gördüm. Yanıma gelip olayın nasıl olduguyla ilgili sorular sormaya başladı ama ben hiçbirine cevap veremedim. Şuan tek istegim benim yüzümden birinin ölmemesiydi. Onu vuranın Aden oldugundan emindim. Tüm suç benimdi.. Sırf Cansu'yu kurtarmak için hiç suçu olmayan,hiçbirşeyden haberi olmayan bir kızın ölümüne sebep oluyordum. Onu kaybetmek istemiyordum. O kızda farklı birşey vardı. İlk gördüm anda gözleri buna bana hissettirmişti. Gözlerinde tuhaf bir çekim vardı. O masumdu. Çok masum,saf ve tertemizdi.. Saatler geçerken endişem,korkum artıyordu. Evrem'e sürekli kan takviyesi yapıyorlardı. Anlaşılan çok kan kaybetmişti. Sekiz saatin sonunda doktor ameliyathaneden çıktı. Koşup yanına gittigimde bana dönüp "Yakını mısınız" dedi. Hafifçe başımı sallayıp " O nasıl iyimi ? Görebilecekmiyim ?" dedim. Derin'de yanıma gelmiş birsey söylemeden endişeli gözlerle doktora bakıyordu. Doktor ciddi ama rahat gözlerle bakıp " Hastamız ameliyatta çok kan kaybetti. Kurşun sol göğsüne isabet etmiş. Sanş eseri kalbi bir iki santimle teget geçmiş. Kurşunu çıkarmayı başardık Yalnız ilk 48 saat çok önemli. Şimdi yogun bakıma alıyoruz. Uyanmasını bekleyecegiz." dedi ve gitti.

Ameliyathanenin bir kez daha açılmasıyla Evrem'i sedyeyle yogun bakıma gòturmek için çıkarmışlardı. Onu solgun bir şekilde yatarken görünce yerimden kımıldayamadım.

Derin'in arkamdan seslenmesini aldırmadan hastaneden çıktım. Aden'i bulacaktım. Bu kadar ileri gidebilecegini düşünmemiştim. Bugüne kadar elimden kurtulmayı başardı ama bu kez onu bulacaktım.
Aden çok tehlikeli ve kurnaz bir kızdı. Çok iyi saklanıyordu. Bulmaları için emir verdigim adamlarım bile onu bulamamışlardı. Her zaman benden bir adım öndeydi. Mekana ulaştığımda ekip toplanmıştı. İki kişiyi hastaneye gönderdim onlar Evrem'i koruyacaklardı. Plan yapmak için toplantı odasına geçtigimizde telefonuma bilmedigim bir numaradan mesaj geldi. Mesaji okudugum an yüzümün bembeyaz oldugunu hissettim. Mesajda " Cansu'nun boynundaki dòvmeyi farketmişmiydin ?" yazıyordu.

---------------------------------

Cansu'nun evine ulaştıgımda aklıma gelenlerin gercek olmaması için dua ediyordum. Kapıya yaklaştım. Çalıp çalmamakta tereddüt ettim. Ya düşündügüm şey ise? Aden hala evde olabilirdi. Kendi anahtarımla kapıyı açtım ve içeri girdim. Olabildigince sessiz hareket etmeye çalışıyordum. Salona dogru yürüdüm. Kimseler yoktu. Önce Cansu'nun odasına baktım ve en son olarak banyoya bakmak için ilerledim. Kapıyı açmayı denedim. Sıkışmıştı ama bu daha öncede olmuştu. İçeride su sesi duyuluyordu. Cansu diye seslendim ama yanıt alamadım. Ve kapıyı tüm gücümle ittim. Cansu kuvette yatıyordu. Ve... B-boynunda derin kesikten akan kan kuvetteki suyu kıpkırmızı yapmıştı. Cansu gözleri açik bor sekilde òlmüstü ve sanki gòzlerimin icine bakıyordu.İste o anda farkettim boynundaki dövmede benim adım yazıyordu. Muhtemelen bunu görüşmedigim son birkac günde yaptırmıştı. Düsünemiyor ne yapmam gerektigini bilmiyordum. Benim yüzümden òlmüstü iste..

------------

Kapının kapandıgını duydum. Hemen fırlayıp kapıya yöneldim. Kapıda bir not asılıydı ve şöyle yazıyordu..

" ASLA BENİ DURDURAMAYACAKSIN"

(ARKADASLAR DESTEGİNİZE OYLARİNİZA YORUMLARİNİZA İHTİYACİM VAR )

A.M.K (Aranan Mutluluk Komada)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin