Chan ve Jeongin'in sevgili olmasıyla iki arkadaş grubu yakınlaşmış ve olayların bu şekilde ilerleyeceğini tahmin edememişti.
hyunmin changlix minsung jeongchan
•küfür içerir.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hey, bana bakan o gözler, bugün her zamankinden farklı görünüyor.
Stray Kids- Your Eyes
------
Seungmin
Aşkın bir kurtarıcı olduğunu söylediler bu zamana kadar hep bana. Aşk seni kurtarır, düştüğün çukurdan çıkartır, mutlu eder insanı. İlk aşklar unutulmazdır dediler, son aşkları bitirdiler.
Hep düşündüm, aşkı bu kadar överken nasıl olurda kaybeden olmayı başarabildiler diye. Büyük aşkların arkasında saklı olan hep bir mutsuz son vardı çünkü ya da onlara göre boyanmış süslü bir bitiş. İki üç afilli sözle bir ayrılık.
Sonu olan hislerin en büyük yalancısıydı aşk.Herkesin gözünü boyar, önce göklere çıkartır daha sonrasında en dibe sokardı.
Öyle sanıyordum ya da sanmaya çalışıyordum. Şu an göklere çıkıyordum ve dibe batmaktan fazlasıyla korkuyordum.
"Seungmin, tamam biraz geç kalmış olabilirim de bunun sinirini beni görmezden gelerek geçiremezsin ben sana söyleyeyim."
Neredeyse yarım saattir beklediğim kişinin sonunda karşıma oturup sırıtarak konuşması beni sinir etse de onun bana lazım olduğunu bilmek sakinleşmeme yardımcı oluyordu.
"Ne?"
"Kapıdan girdim,yanına kadar geldim, sandalyeyi çektim ve oturdum ama sen dönüp bakmadın bile. Dışarıya o kadar çok odaklanmışsın ki fark etmedin beni."
Şu son günlerde tek kaldığım an kendimi düşüncelerin ortasında sıkışmış buluyordum hep. Ne düşüncelerimi susturabiliyordum ne de onları anlayabiliyordum. Hepsi birbirinden o kadar zıttı ki ben de ne yapacağımı şaşırıyordum.
"Sen niye bu kadar geç kaldın?"
Aslında hata bendeydi, onun her yere geç kalan bir insan olduğunu biliyordum sonuçta. Tam saatinde gelip oturmak benim salaklığımdı.
"Oyuna dalmışım, bi anda saat gelmiş."
Şu an doğru mu yapıyordum bilmiyordum ama başka kimse gelmemişti aklıma.
"Aç mısın? Bir şeyler yiyelim mi yoksa kahve mi içelim?"
Doğru muydu bilmiyorum ama bu işin sonunda fazlasıyla rahatlayacağımı biliyorum.
"Evden çıkmadan bir şeyler yedim, kahve içebiliriz."
Biraz ilerimizde duran garsona seslenip siparişlerimizi verdikten sonra masamızı bir sessizlik kaplamıştı. O benim konuşmamı bekliyor bense konuya nasıl gireceğimi bilemiyordum.
