THOMAS TORRES' POV
Graduation day! I'm really proud of my girlfriend, she topped her class, bagged magna and lots of academic awards and athlete of the year award. My parents...nah, my family are pleased and proud of her too. She's really the smartest. She had her speech and claimed all her awards gracefully pero parang ang lungkot tingnan ng mga mata nya kanina. I'll come clean to her after this event. I owe her my happiness, really. I need to fix everything. Knowing her, I know I just need to be sincere. Alam ko medyo gago ako pero kayang-kaya ko ayusin to, I know she loves me more than anything.
ARA GALANG's POV
Akala ko talaga okay na. Gaya dati mali na naman. Napapaisip nalang ako ngayon kung ano ba talaga ang dapat na ginawa ko para hindi humantong sa ganito? Tama bang magmahal ng sobra? Wala namang perpekto, kaya diba dapat lang naman na may allowance tayo para sa mga posibleng pagkakamali ng mga mahal natin? Bat ganun? Sobrang sakit na...ang sakit maging KULANG. Guess I'll never be good enough for him... For awhile nakalimutan ko yung lugar ko sa buhay nya, napagpustahan nga lang pala talaga ako. This time alam ko I FUCKING HAD ENOUGH.
***Flashback***
Ready na ko para sa graduation pero dahil dakilang clingy ako hinanap ko si Thomas para makapagpicture muna sana kami. Lalapitan ko na sya kasi alam ko naman kung nasaan sya, hindi ako stalker! I texted him at nagreply naman sya. All smile na akong lalapit na sana sa kanya when I noticed his cousin....yung gagong pinsan nya na kapustahan nya! Benefit of the doubt...benefit of the doubt... Tho kinukutuban na ako na hindi maganda ang maririnig ko.tss
Thomas: Baliw ka ba?. Masaya ako, may sasakyan na may chix pa. All thanks to you cousin! Haha
Peter(Cousin of Thom): All for the bet huh? Sge pustahan na naman tayo! Babawi ako. Haha. Same girl parin, di mo parin hinihiwalayan eh😏
Thomas: Ayoko na. Alam ko namang ako parin mananalo lalo na at si Ara yan. Haha
Peter: another car in the line, Thom. Ayaw mo parin? I know you when it comes to cars. Haha
Thomas: You know me quite well. Haha
Di ko na tinapos, pasakit lang ng pasakit. Napagpustahan ako para sa sasakyan. Punyeta sarap nilang sampalin ng sasakyan din!!! This time I know, wala na talagang pag-asa. For the second time around BASAG na naman ako. I should have known better. I know what I need to do and this time I'll do what is right for me. He does not deserve me.
***End of flashback***
I don't need to ask 'how will I unlove him' cause honestly I'm feeling numb of all emotions already. After my speech, wala na, wala na akong makapang pwedeng maramdaman. Manhid na, ang manhid ko na pala. Alam ko nasaktan ako kanina pero di ko na makuhang umiyak, ni magalit nga inayawan ko na rin, I know for a fact na kahit anung maramdaman ko di mababago ang katutuhanang pampustahan lang ako.
~~~~~~~~~~~~~*********~~~~~~~~~~~~~~
Mika: Daks are you ready? With her concern look.
Me: I should be.
[hi guys! Kumusta na? 😅✌]
