THOMAS' POV
Limang taon...hanggang ngayon nagtataka parin ako kung bakit ako natiis ni Ara ng ganun ka tagal. Naging mahirap para sakin ang tanggapin na iniwan nya ko, okay na sana kasi kami KUNG hindi lang nya ko iniwan. Kasama pa nyang umalis si Mika na nuon ay engaged kay Jeron. Mga babae nga naman, nangiiwan nalang basta-basta. Marami akong kasalanan sa kanya pero kahit papano naman sa ilang taon na naging kami, pwede naman nya siguro akong bigyan ng oras para madepensahan ang sarili ko o di naman kaya bigyan nya lang ako ng maayos na breakup, hindi yung iniwan nalang basta. Hindi ko sinira ang buhay ko pagkaalis nya, inayos ko ito lalo para matuwa naman sya pagbinalikan nya na ako. Hindi kami naghiwalay, diba? Kaya kami pa rin kahit na iniwan nya ko. Hindi ako santo, may mga pagkakataong kamuntik-muntikan na naman akong makalimot pero napipigilan ko pa naman. She's the one for me, I simply know that. Ayoko ng magloko, ayoko ng maglaro, I decided to wait for her. Alam ko na kung nasaan sya, alam ko din na pauwi na sila. Bumawi na ako sa pamilya nya at mga kaibigan nya, maliban syempre kay Mika. Di ko alam kung anung meron sa kanila pero sisiguraduhin kong maayos kung anu man ang natitira samin ni Ara.
Van: Congrats Thomas! I heard you closed another deal.
Me: Thanks, bro. Nandito kami ngayon sa bahay ko. Kadadating palang ni Van.
Van: Ara and Mika will arrive tomorrow. What are your plans?
Me: I will talk to her. I'm still her boyfriend. Tutulungan nyo naman ako dba?
Van: I'll see what I can do...man you gotta be more careful, ibang-iba na sya.
Me: I know. She's known to be a good lawyer, takot ko lang na ipakulong ako. Nagkatawanan kami pero aminado akong kabado ako sa pag-uwi nya. Miss na miss ko sya at mahal na mahal ko pa rin kaya natatakot akong marinig mula sa kanya na wala na syang nararamdaman para sakin.
Matagal na nya akong iniwan, sa tagal ng panahong iyon dun ko napagtanto na wala ng mas hihigit sa kanya para sakin, na wala na akong ibang gustong mahalin kundi sya lang. Umalis sya kaya hindi ako maghahabol sa kanya kahit gustong-gusto ko na syang sundan. Kailangan ko syang hintayin, pag nagkusa na syang umuwi, siguro naman handa na rin siyang harapin ako. Yan ang paniniwala ko kaya habang hindi pa siya bumabalik, nagtrabaho ako ng maigi at gaya ng sinabi ko kanina bumawi ako sa mga taong nagmamahal sa kanya lalo na sa mga magulang nya na anak na rin ang trato sakin nung kami pa. Naiwan ako ng walang pasabi pero higit kanina man, alam ko naman talagang hindi ako iiwan ni Ara kung mababaw lang ang dahilan. We really need to talk.
CIENNE's POV
Excited ako sa pagdating nila Mika at Ara! Masekreto na ang dalawang yun. Ang hirap nilang pigain at paaminin pagdating sa lovelife o kung sila na ba talaga. Nakakaloka naman kasi yung mga posts ng mga kababayan nating pinoy na iniscreenshot ko pa para isend sa ibang bullies...Andito pa nga sa phone ko. Haha
@YnahKaye maraming salamat Atty. Galang. Nakakakilig kayo ni Doc Aereen😍 (picture na inaayos ni Mika ang coat ni Ara)
@ofwJames thank you so much, Atty. Galang. Ikaw na talaga idol ko. (Picture na may kausap sa phone si Mika pero pinupunasan nito ng pawis sa mukha si Ara)
@lorainne akin ka nalang Atty Galang..jk jk lang po doc Aereen. #sweet (picture na nakabackhug si ara at nakapatong ang chin nya sa balikat ni Mika)
See? Madami pa yan! Ang hirap paaminin ng dalawa.tatanggapin naman namin sila napakapamysterious lang nila talaga. Tsk. Pero pagnagkataon na sila nga talaga, kawawa naman si Thomas. Kinaganda talaga ni Ara ang pagbabago at paghihintay sa kanya ni Thomas kahit pa sabihan na hindi nya alam yun. Madaming pakulo si Thomas bago namin sya napatawad, syempre nasaktan din nya kami, di naman kami iiwan ni Ara kung hindi dahil sa kanya. Pero anyways, napagusapan na namin ng fiance ko na tutulungan namin si Thomas kay Ara pag single pa ang baby bully namin, sorry nalang si Thomas pagtotoong taken na talaga si bully.
JERON's POV
Katulad lang din sya ng kapatid nya. Paasa at nang-iiwan. I can't believe I fell for her.. Hindi ko naman talaga sya kayang saktan, ang tanga ko naman kung sasaktan ko ang babaeng mahal ko dba? Naisip ko lang na baka nga nya ako iniwan kasi nalaman nya ang plano kong gawin sa kanya, ang daya lang kasi alam ko naman sa sarili ko na hindi ko kayang gawin yun. Everything got fucked up after she left, naiwan akong walang choice kundi ang umalis na rin. I explained everything to my teammates, naintindihan nila ako at sinuportahan nila ang desisyon kong lumayo. Sinabihan ako ng dati kong teammate na uuwi na nga raw sina Mika at Ara. Di ko alam kung anung tamang gawin, di din ako sigurado kung mahal ko pa sya... Ang sigurado ko lang eh dapat magkapatawaran na kami. Sa mga taon na naging kami, totoong naging masaya ako at kuntento. Till we see each pther again, Miks.
USA
Mika: Baby andun na daw mga gamit natin sa condo. Bumili kasi kaming bullies ng condo, magkatabi2 kaming anim. At yung gamit na sinasabi ko ay mga damit namin at pangpasalubong, pinackage na namin para di kami mahirapang magbitbit.
Ara: Good. Planado mo talaga Daks. Natatawa
Mika: Syempre naman! Ilang taon na rin tayong hindi nakakauwi noh. Abala sa pagaayos ng ihahand carry
ARA's POV
Nilapitan ko si Daks habang abala sya sa pagaayos ng gamit nya...
Me: Thank you for everything, Daks. Nagkiss ako sa pisngi nya at pumasok na sa kwarto.
Mika: pasigaw. Always welcome, baby! Di mo pinantay yung kiss! Hahaha
Me: Pahabol nalang mamaya! Haha. Natatawa kong sagot at alam kong natawa din sya. Well, ganyan na nakasanayan namin. Nga pala, nakatira kami sa iisang bahay. Kaming dalawa lang kaya tulongan kami sa gawaing bahay.
Ang daming nangyari pagkagraduate namin sa DLSU. Hindi naging madali agad ang endeavor namin ni Daks dito sa US. We worked real hard para mabuhay at iimprove ang mga sarili namin dito, hindi na kasi kami tumanggap ng allowance galing sa mga magulang namin. Trabaho, aral, trabaho, aral. I'm glad tapos na kami pareho sa aral, puro trabaho nalang at pagpapayaman inaasikaso namin. Hahaha. Masaya kami kasi nakakabakasyon na kami sa mga lugar na pangarap lang naming puntahan dati. Masasabi kong naging mabuti ang pangingibang bansa namin. Naiisip ko pa rin naman si Thomas, napatawad ko na sya. Masayang palayain ang sarili sa mga kabitteran sa mundo.
[magulo noh? Parang ako😂]
