Chapter 3: Tension

5 1 0
                                    

Tapos na ang sayawan at ang pormal na programa para sa debut ko. Sunod naman ay ang party sa isang hotel. Para lamang ito sa mga gustong pumunta at mas magawa ang gusto nilang gawin. It's like a bar party to celebrate my legality. Kumbaga ay puro inom lang kasama ang mga kaibigan at pamilya pero wala na rin dito sila mom and dad. But they are staying in the same hotel. Halos mga kabataan ang nandito sa party na ito at ang mga may edad na ay umuwi na. 

My friends gave me eighteen shots to drink and I accepted it because I really want to enjoy my party. Birthday ko to eh bakit naman ako magiging kill joy diba? At saka para naman hindi ako ma-out of place.

Nag-iikot ako sa buong room upang kamustahin ang mga kaibigan ko. Nahihilo na rin ako dahil sa tuwing makikita nila ako ay binibigyan nila ako ng alak. Meron pa nga yung sobrang sakit sa lalamunan, it felt like umaapoy yung lalamunan ko.

The room suddenly felt hot that's why I decided to rest for a while. Grabe na yung hilo ko, hindi ko na rin kayang tumayo. Nasa pinakadulo na ako at sa tapat pa ng aircon ngunit hindi pa rin naiibsan ang init na nararamdaman ko kaya naman lumabas ako at pumunta sa isang balcony at naupo sa isang sofa. 

While sitting I was startled when someone caught my arms. Bigla akong napahiga tapos nang ilibot ko ang paningin ay nasa isa akong kwarto. I thought I was in the balcony?

Naramdaman ko rin na may nakapatong sa akin. Hindi ko siya makita ng maayos dahil madilim at umiikot rin ang aking paningin. Tanging ang ilaw na nanggagaling lang sa buwan ang meron. I can get a small glimpse of his face. He look familiar to me and this same familiar tension that I can feel whenever I am near that person.

I dunno but I can see his eyes and it is really bright. Maybe because of the light coming from the window?

We were just staring at each other until he moves his face close to mine. His breathing is so heavy. Dahan dahan niyang inilapit ang kanyang labi sa akin. It was weird since I am enjoying it. 

His lips were so soft and it was moving gently. I am responding back since I like it too. I love this familiar feeling that were sharing right now.

It went on for a long minutes until he just collapsed above me. I was startled. It was getting exciting and then he just fell asleep?

I sighed. I can't do anything now that he's asleep. I also don't have the energy to leave this room since I am also feeling dizzy and I felt like I would sleep in just a minute. Pinahiga ko siya sa aking gilid at natulog na rin. 

Magigising na lang siguro ako ng maaga bukas.

I said that.

Dapat sinunod ko eh!

Edi sana wala ako ngayon sa isang awkward na sitwasyon na ito! 

"Hey miss, can you get up now?"

Someone said that in a low voice. Siguro umaga kaya ganyan boses neto. Ang gwapo ng boses niya kaya alam kong gwapo rin toh! I snuggled and tighten my arms around him.

I heard him sigh and brush my hair using his finger.  Wala na siguro siyang magawa sobrang higpit ng hawak ko. Maybe he is trying to wake me up by brushing his hands onto my hair.

"Look miss, I still have to go home." 

That's when I looked up.

I looked up!

I regret doing it since it is embarrassing!

"W-why are you here?" I asked while getting up. Tinuro ko siya.

He sighed, "I should be the one asking you that. Why are you in my room, Atria?"

I am speechless. I kept racking my brain just to remember how did I come here?

Then I recalled.

"I-I was in the balcony to rest because I was drunk but then someone grab my hands then I was in y-your room..."

Tumango naman siya habang nakahawak sa kanyang baba. Maybe he is convinced?

Hindi ko naman alam kung bakit bigla na lang akong nakarating sa room niya. Baka may iba talagang nangyayari dito na hotel? I should avoid this hotel from now on. Lalo na at ganito pa ang nangyari.

"There is no balcony in this side of the hotel Atria, nasa left side ang balcony." he said

Natulala naman ako sa sinabi niya. What?! Oo nga pala! Walang balcony dito sa right side ng hotel!

Wala akong ibang magawa kundi ang umaktong galit na lang, lasing rin naman ako nung gabi na yun.

"So you're saying that I came here just so I can sleep with you?" galit kong sabi

He raised both of his hands in the air, "I didn't say that.."

" I really don't know how did I come here since I was also drunk last night, ang tanging naaalala ko lang ay ang pagpunta ko sa balcony na wala pala at mukhang kwarto mo ang napuntahan ko." I said while rolling my eyes at him.

Iniwan ko na siya nang masabi ko yun dahil wala naman akong magagawa dun. At saka kailangan ko na rin umuwi. 

Naglakad ako papuntang elevator upang bumaba nang makahabol siya sa akin. Ngayon ay dalawa na kami dito sa loob. Nakakainis!

"Ihahatid na kita." sabi niya

"Hindi na." sabi ko nang hindi lumilingon sa kanya

He sighed, "Hmmm....Do you remember what happened last night?"

Anong nangyari?!

"What? Ano bang sinasabi mo?"gulat kong saad

Sana naman walang nangyari sa amin kagabi. Hindi naman porket eighteen na ako ay handa na rin akong maging ina. Ayoko pa, kahit pa gustong gusto ko sa mga bata ay masyado pa akong bata para sa responsibilidad na iyon.

Tumingin ako sa kanya at nakitang nakangisi ito.

Ano bang nangyari?

"You can't really remember?" nakakunot ang noo niyang sabi habang sinusuri ang aking mga mata.

"Wala nga, kung naaalala ko man edi sana sinabi ko na diba?" I rolled my eyes at him

He scoffed, "Sungit."

Pinabayaan ko na lang siya dahil mas lalo lang akong maiinis dahil baka asarin niya lang ako. Ilang minuto lang ay nakarating na kami sa ground floor. Nandito na kami sa parking lot sa wakas.

Bago siya lumabas ay may sinabi siya na kinagulat ko. Hindi ako makagalaw at halos laglag ang aking panga.

"We kissed."

Umalis na siya pagkatapos noon at iniwan akong nakatulala sa loob. Lumabas lang ako nang magsasarado na ito dahil may iba na rin pa lang tao. 

Hahabulin ko sana siya ngunit nakita kong nakasakay na siya sa kanyang kotse at papaalis na.

"Nashi!"

Napasabunot na lang ako sa aking buhok nang hindi ko siya nahabol. Hinanap ko na lang ang aking kotse at sumakay. I decided to go home since my mom called. Sabi niya nasa bahay na daw sila.

Iwinaksi ko na lang ang sinabi niya dahil hindi naman yun importante. Wala rin namang masakit sa gitna ng hita ko kaya okay na yun. Malay ko nga rin kung totoo yung sinasabi niya. Mahilig pa naman magsinungaling ang mga bata. Naku, porket gwapo siya ay pwede na siyang magsinungaling? Hindi ata pwede yun...

But that two words kept lingering on my mind....


///



Caught Up In CirclesWhere stories live. Discover now