ჩონთან მალევე დავახლოვდი, ძალიან საყვარელი ბიჭუნაა. არა ბავშვების მოყვარული ისედაც ვარ მაგრამ ამ ბავშვში რაღაც სხვას ვხედავ, ის ძალიან გონიერია, ყველაფერს მარტივად ხვდება
ჩონი: გინდა დედაცემის სესახებ მოგიკვე?
მე: რა თქმა უნდა
ჩონი: ცემი დედიკო ჯალიან ლამაჟი იკო ჯალიან კეთილი, კველა უკვარდა მაგლამ იშ ალავის უკვალდა მამაშ ბიჯებიშ და დეიდაშ გარდა. ყველა ჩუდად ელაპარაკებოდა. მე ვიჩი ჩემი დედიკო ლატომ ჭავიდა ჟეჩაში. გავიგონე მამა ლოგოლ ტილოდა და ამბობდა ლომ მიშვგამო მოკვდა დედა იშ დედაშ ეჩქუბა და მელე დედა კლდიდან გადავალდა ანა იჩი? მე ვფიქლობ დედამ თავი მოიკლა იმიტომ ლომ ალავიშ უკვალდა ეშ წკინდა მაგლამ ალავის გვანაქებდა ლომ ნაჭყები იკო - ბავშვის სიტყვებზე ცრემლები ძლივს შევიკავე ის ასეთი პატარაა და რამდენი აქვს გადატანილი. ნეტავ ოდესმე დაავიწყდება ეს ყველაფერი?
მე: ვუნ...ჯერ ძალიან პატარა ხარ მაგრამ ძალიან დიდი აზროვნების უნარი გაქ. მისმინე. არ იფიქრო ის რომ დედაშენმა თავი მოიკლა ეს უბრალოდ უბედური შემთხვევა იყო და დედაშენი ყველას უყვარდა იმიტომ რომ კარგი ადამიანი იყო.
ვუნი: სენ დედაცემს იცნობდი?
მე: არა მაგრან ზუსტად ვიცი დედას გავხარ ძალიან ლამაზი ბიჭი ხარ და ძალიან საყვარელი
ვუნი: დედაშთან მინდა - თვალებიდან ცრემლები წამოუვიდა
მე: ვუნნ არ იტირო გთხოვ მოდი ჩენთან - ხელში ავიყვანე და მივიხუტე მან კი თავი მხარზე დამადო მე კი სიმღერა დავიწყე, ვუმღეროდი მშვიდ და საყვარელ სიმღერას მალევე კი ჩამოეძინა, თავის საწოლში დავაწვინე და ქვევით ჩავედი
იუნგი: აბა? დამეგობრდით? სადაა?
მე: დაეძინა. მას ძალიან ენატრება დედამისი - დაღონებულმა წარმოვთქვი
ჯიმინი: დედამისზე მოგიყვა ხომ რაღაცეები
მე: კი და თან ისთი ემოციებით ყვებოდა, ბოლოს ტირილიც კი დაიწყო.
