Berdel'e Kurban

17.Bölüm(düzenlenecek

_____________________________

Kumsal olmaması için dua etmiştim, çünkü korkudan gözlerim kararmış,bacaklarım beni taşımayı bırakmıştı,en son hatırladığım,yere düşüp gözlerimin kendiliğinden kapandığıydı ama gözlerim kapanmadan önce kumsalın çığlığını duymuştum.

Başım çok ağrıyordu,ne zamandan beri uyuyordum ben,gözlerimi yavaş yavaş açtığımda etrafı incelemeye başladım,sağıma döndüğümde kolumda bir serum olduğunu gördüm hastanedeydim,yavaş yavaş kendime geldiğimde neden burda olduğumu hatırlamaya çalıştım.

Dur bir dakika,en son ben birini vurmuştum ve bayılmadan önce kumsalın sesini, kumsala bir şey olmuştu kesin,elimde ki serumu umursamadan kalktığım sırada biri kolumdan tutu,o tarafa korkuyla döndüğümde aramı görünce az da olsa rahatlamıştım,biraz bekledikten sonra,"iyi misin" diye sordu, şuan kendim umrumda bile değildi

"Kumsal nerede en son hatırladığım,Birini vurduğum ve kumsalın çığlı kumsala bir şey olmadı demi yoksa öldü mü lütfen ölmesin kumsala götür beni benim iyi olup olmam önemli değil."dediğimde sıkıntılı bir nefes aldı.

"Sakin ol Güzelim, kumsal iyi kumsalı vurmamışsın. Kumsal korkudan bağırmıştır herhalde oda hemen yan oda da doktorla konuştum ikiniz de iyisiniz."

"Allah'a şükür katil değilim,beni kumsalın yanına götür."dediğimde aklıma bir şey dank etti kumsalı vurmadıysam Ahmeti vurmuştum ben hâlâ katildim arama dönüp konuşmaya başladım,"aram kumsalı vurmadıysam Ahmeti vurmuşumdur ben hâlâ katilim polisler gelirse ne diyeceğim,beni tutuklarlarsa,"dedim korku içinde.

Aram derin bir nefes aldı yüzüme baktı,gözlerinde bana anlayamadığım bir şeyler vardı kesin Ahmet'i öldürmüştüm ben bu vicdan azabıyla nasıl yaşardım.

"Hayır bade katil filan değilsin,biz geldiğimizde Ahmet yoktu sen yerde yatıyordun kumsal ise öylece duvarı izleyip ağlıyordu,bir şekilde kumsalın Elini çözdükten sonra Ahmet'i sorduk adamlar silah sesini duyunca ne oldu diye bakmaya gelmişler Ahmet'i öyle görünce hemen alıp si*tir olup gitmişler ama benim adım aramsa o Ahmet'i bulduğum yerde Si*eceğim "

Dediğinde doktor odaya girdi,demek Ahmet'e yaşıyordu Allah'tan katil değildim şuan o kadar mutluydum kine anlatamam,acaba neden aram gil polise haber vermemişti

Doktor"İyi misiniz bade hanım" dediğinde sakince," evet iyiyim" dedim

"Sevindim, efendim sizin serumunuz bitmiş kumsal hanımın ki de 5,6 dakikaya biter büyük ihtimalle, ben sevim hanıma söyleyim sizin serumunuzu çıkarsınlar isterseniz sizde kumasal hanımın yanına geçin."

"Olur doktor bey hatta çok iyi olur" dediğimde doktor gülümseyip odadan çıktı,çok geçmeden hemşire gelip kolumdaki serumu çıkarıp "iyi günler ve geçmiş olsun" diyip odadan çıktı.

Bende aramı beklemeden odadan çıkıp kumsalın odasına girdim,girdiğimde kalbim sızladı gözleri,burnu,yanakları ağlamaktan kıp kırmızı olmuştu, göz göze geldiğimizde öyle bir baktıki bana ağlamamak için kendimi zor tutum.

Ben kumsala odaklanmışken yiğitin sesini duydum oda burdaydı kumsalın yatağının sağındaki koltukta oturuyordu.

"İyimisin yenge,"dediğinde aram odaya girmişti
"

İyim Yiğit."dediğimde benim serumumu çıkartan hemşire kumsalın kolundaki serumuda çıkartıp gitti.

"Kumsalın serumu da bittiğine göre çıkalım siz eşyalarınızı toplayın biz sizi odanın önünde bekliyoruz."dediğinde aram ,sadece kafamı sallamakla yetindim.

Onlar odadan çıktığında eşyaları toplamaya başladım. Tam o anda kumsal elimi tutup kendine çevirdi.

"Bade geri gelecek"

"Kim gelecek,Kumsal iyi misin"

"O gelecek"içimden inşallah düşündüğüm kişi değildir diye dua ettim

"Uzatma kumsal o kim açık açık söyle"

"Ahmet gelecek, gitmeden önce bana döndü ve dediki geri geleceğim ve bu sefer yarım kalan işimi tamamlayacağım size öyle şeyler yapacağımki ölmek için yalvaracaksınız ama öldürmeyeceğim dedi Ahmet o geri gelecek bade bu sefer kurtulamayacağız."dedi kumsal sinirli bir şekilde

O an ne diyeceğimi bilemedim gerçekten Ahmet yapardı tehlikeli bir adam olduğunu bu gün kanıtlamıştı bize,ama aram ile ne gibi bir sorunu olabilirdiki kendimizi korumamız lazımdı acaba aram gile söylesemiydik? bu konuyu, şuan düşünme fonksiyonlarımı yitirmiş gibi hissediyordum,keşke gelmeseydim Mardin'e keşke babamın telefonunu açmasayadım keşke annem yaşasaydı şuan burda bu halde olmayacaktık.