Love without money[yoonmin]

/3/babamın katili

Doğrulduğumda yanımda Yoongi'yi göremedim, diğer tarafa baktım Yoongi yerde bir elinde silahla kafasından kanlar akarak uzanıyordu.

Nefes nefese ve soğuk terler eşliğinde uyandım, Yoongi yanda uzanıyordu. Ay ışığına baktım, bu gece düşüncelerimin soğukluğu yüzüme çarpabilsin diye mi bu kadar soğuktu bilmem ama kendime gelebilmek için ayağa kalktım.

Küçük bir alanda daire şeklinde tur attım, Yoongi'nin dedikleri aklımdan çıkmıyordu. Düşüncelerimden çıkamayıp kendimi yere attım ve hüngür hüngür ağlamaya başladım.

Ağlama sesinden dolayı uyanmıştım, ayağa kalktım Jimin yerde ağlıyordu. Onun yanına çömelip yüzünü kaldırdım ve yanağını okşadım. Jimin beni ayağa kaldırdı, kendi de kalktı ve bana sarıldı.

Yoongi: ne oldu Jimin?

Jimin: Rüyamda... rüyamda intihar etmiştin Yoongi!! Seni yeni bulmuşken kaybetmiştim! Kaybedemem seni! Buna gücüm yok...

Yoongi: Sakin ol...

Jimin'i kucağıma alıp kafasının benden yukarda olmasını sağldım.

Yoongi: bak bakalım etrafa, hiç ölü bir ben görebiliyor musun? Göremezsen, çünkü ben ölen beni gömdüm çoktan... o başı sıkılınca ya da korkunca intihara başvuran çocuk değilim büyüdüm

Jimin bacaklarını belime kollarını boynuma doladı, beni öylesine sıkıyordu ki onu tutmasamda aşağı düşmüyordu.

Kollarımı Jimin'in beline sarıp saçlarını okşadım, onu masaya oturttum ama hala bacaklarını belime dolamaktan vazgeçmiyordu.

Jimin: önce zehir... senin zehrinin ne olduğunu biliyorum, ama panzehiri bilmiyorum

Yoongi: Panzehir sensin, senin güvenmen ve sevgin

Jimin minik ellerini yüzüme koyup kendine çekti, dudaklarıma bir öpücük bıraktı. Jimin çekildikten bir kaç saniye sonra anca nefes alabilmiştim.

Yoongi: Jimin... bak... benimle sevgili olmak istiyorsan bilmen gereken bir şey var

Jimin: ne o?

Yoongi: babamın katili benim....

Jimin:...ne? Neden?

Yoongi: Benim bir kardeşim vardı ve babam her gün onla beni dışarıya ya dilenmeye ya da çakmak, kibrit, mendil, şemsiye sattırıyordu, babamda evde oturuyor sabah kahvaltısından sonra hemen içmeye başlardı, kardeşimle ben eve gelinceye kadar annem her defasında vücuduna yeni iki üç morluk ekliyordu... bir gün kardeşimle sattığımız şemsiyeleri sağanak yağmurda kendimiz için kullanamamıştık. Kardeşimin kendimi bildiğimden  beri bünyesi zayıftır hasta oldu. O haliyle ertesi günü de babam bizi zorla evden çıkarttı... doktora da götürmediğinde iyice hasta olmuştu. Bir gün babam iyi para getiremediğimiz için bizi dövdüğünde kardeşim bayılmıştı... annemle alıp onu odaya götürdük ama ertesi sabaha çıkamadan öldü... bende sabah hiç yanımdan ayırmadığım şu kelebek dedikleri bıçağı babamın boynuna sapladım... babam yerde kan kaybetmeye devam ederken annem olanları görmüş... elimden düşürdüğüm kelebekle kendini öldürdü... Polislere de olayı annemin yaptığını sonra intihar ettiğini söyledim... zaten 15-16 yaşında bir şeyim inandılar bana

  Jimin'in dinlerken gözleri dolmuştu, ceketimin cebimden çıkardığım kelebeğe baktı sonra bana. Soğumuş eliyle yanağımı okşadı. Elimi onun elinin üzerine götürüp avuç içini öptüm.