5. bölüm

9 1 0
                                    

Günlerden pazartesi. Okulumun ilk günü. Yeni insanlarla tanışıp arkadaş edineceğim. Belki de bir düşman. Veya aşk. Kim bilebilirdi. Yaşayıp öğrenmeliyiz. Annemin yaptığı pakek çok güzel duruyordu. Hemen yedim ve çantamı alıp çıktım. Okul evime çok yakındı. Yani yürüyerek gidiyordum. Sınıfa girdiğimde birsürü öğrenci vardi. Hepsi arkadaşlarıyla birlikte oturup kimi sohbet eder, kimi dedikodu yapar. Ben ise cam kenarında 3. Sırada tek başıma oturmuşum. Biraz kitap okudum. Yaklaşık 10 dakika sonra yeni sınıf öğretmenimiz girdi içeri. Kendisi uzun boylu ve biraz kilolu bir hanımdı. Herkes ayağa kalktı ve tekrar yerimize oturduk. Hoca bize kendi adının Neva olduğunu söyledi. 36 yaşındaydı ve evliydi. Saçları çakma kumral ve gözleri Ela rengiydi. Kendisi müzik öğretmeniymiş. Benim hiçbir zaman anlayamayacağım. Ve bizim sınıfımızın öğretmeni. Sonra yer düzenini kendisi yaptı. Kısalar en önde, uzunlar arkadaydı. Ben orta boyluydum bu yüzden aynı yerde kaldım. Ancak yanıma bir kız geldi saçları benim gibi düz siyah, ve aynı boydaydik. Kendisi bana birsey söyledi ancak ben onu anlamadım. Bir kağıda işitme engelli olduğumu söyledim. Kız kağıda "Özür dilerim :(" yazmıştı. Ben ise önemli olmadığını söyledim. Sonra öğretmen herkesten kendilerini tanitmalarini istedi. Herkes birşeyler söylüyordu ama ben kimsenin adını duyamıyordum. Sıra bana yaklaşıyordu. Bir kağıda adımı yazdım. Ve bana geldi. Elimdeki kağıdı kaldırdım.
"Ceyda. İşitme engelliyim ve 14 yaşındayım. Memleketim İstanbul". Elimdeki kağıdı tüm sınıfa gösterdim. Neva Hoca'ya da. Neva hoca anlayış gösterdi ve gülümseyerek başını salladı. Sonra sınıfa birşeyler söyledi ve herkes anlamış gibi yapıyordu. Herkes kendini tanıtınca Neva hoca bizi serbest bıraktı. Ben kitabımı çıkarıp okumaya başladım. Kız kağıda okuduğum kitabı çok sevdiğini, daha önce okuyup bitirdiğini söyledi. Bu arada kendi adı Damlay' dı. 14 yaşında "başak" burcu. Ne hikmetse bende Oğlak :)...

Beyaz NoktaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin