The war

proloog

'Snel! ze komen eraan! 'hoor ik andere roepen. ik schrok ervan en keek om, op het zelfde moment werd ik vast gegrepen door de wachters van mijn paleis. 'wat gebeurd hier allemaal?!'riep ik verontwaardigd.'d..de dark siders hebben ons de oorlog verklaard. 'mijn ogen werden van schuw naar groot van angst.. menen ze dit nou?! wat hebben wij hun aangedaan ?? ik schoot helemaal in de stres , niet wetend wat te doen.. wacht! ik heb een idee! 'Wachters breng me naar de bibliotheek van het palijs! en wel nu! 'riep ik uit. ze keken me twijfelend aan tot ze mijn blik zagen. die dulde geen tegenspraak! ze knikte uiteindelijk maar en we rende met z'n drieën naar de bibliotheek.

toen we er uiteindelijk aan kwamen was het stil in de hallen , te stil voor in dit paleis van plezier en muziek.. de bewoners vollen het al aankomen, vooral nudat de wachters het idee krijgen met wat ik ga doen. ik opende de groten hard houten deur, duizende boeken waren verhueld achter deze deur. maar daar gaat het deze keer dus niet om .. was dat maar zo eerlijk gezegd.

langzaam loop ik samen met mijn wachters naar het einde van de bibliotheek, waar nog een deur op ons te wachten stond , deze keer een zilveren die alleen gezien kon worden door true light siders. een krachtige spell heersde over deze deur. light siders konden deze wel zien maar ik ben de enige met genoeg kracht om het te kunnen openen.

ik leg mijn hand op een speciaal paneel en gebruik al mijn kracht om de poort te openen , samen met mijn wachters liep ik de volledig zilveren ruimte in. achter ons sloot de grote deur weer, de wachters schrokken hiervan maar ik ? nee ik niet .. ben hier te vaak daarvoor geweest dus ben er ondertussen wel aan gewend. ik keek zoekend om me heen , kijkend waar ik een kistje had gelaten.. een kist met speciale amuletten. met ieder een eigen kracht in bezit.

uiteindelijk had ik het kistje gevonden ergens onderin een lade. maar dat maakt veder ook niet uit , het enige wat nu belangrijk is is dat ik nu ga opschieten. ik legde de acht amuletten allemaal op hun plaats. een speciaal platform, waar alle amuletten hun eigen plek hebben en hierdoor ook precies passen.

ik fluisterde zacht een spreuk die dit platform deed oplichtte , als teken dat het geactiveerd was. ik liep weg van mijn plaats achter het bureau en ging richting het platform. mijn laatste taak hier als prinses van light siders .. ik klom op het platform en stond nu in het midden ervan, nog een spreuk riep ik deze keer hard op. het eerste amulet schoot met een witte straal op me af.

dit volgde ook met de kleuren : blauw, groen, paars, geel, roze , grijs en zwart. elk zijn eigen betekenis, maar daar komen de nieuwe eigenaren nog wel achter.. mijn kracht werd afgenomen door deze kleuren. de wachter begonnen te schreeuwen naar me dat ik niet moest doen. maar ik heb geen keuze!

een vreselijke pijn schoot in mijn lichaam, ik gilde het uit.. waarom is dit de enige oplossing voor dit rijk.. terwijl het niet eens zeker is of het lukt.. maar het zal wel moeten! de kinderen die deze amuletten krijgen moeten samen werken , zich als een team vormen! anders zal er nooit een oorlog stoppen en zal de wereld ten onder gaan..

het enige nadeel is.. dat deze opdracht uitgevoerd moet worden door mensen... de meest hebzuchtige en egoïstische wezens op deze planeet.. maar ze zullen hun egoïsme en koppigheid achterwegen moeten laten en deze oorlog stoppen, ondanks dat ze niks van deze wereld af weten.. zijn hun onze laatste hoop..

alles werd zwart voor mijn ogen.. ik weet wat er gebeurd.. dit is voor mij het einde maar voor de rest een begin, ik zal een waker worden voor hen die het waardig zijn het amulet te dragen en hun begeleiden op hun zoektocht.. met die gedachten viel ik weg in een droom loze slaap.. die voor mij de dood betekende.