Jestem teraz tak bardzo podekscytowana. Pod koniec lutego jadę do Mediolanu, jestem w szkole w której bardzo chciałam być, moje życie powoli dochodzi do ładu.
Ale nadal czegoś mi brakuje. I nie ważne jak bardzo chcę cieszyć się z tego co mam jest ta jedna rzecz bez której to wszystko traci sens.
Jest to brak kogokolwiek. Jestem teraz tak bardzo samotna, przekonuję sama siebie, że przecież żadna osoba nie zrozumie mnie lepiej niż ja sama ale tak naprawdę chciałabym przeżywać to wszystko z kimś u mojego boku, dzielić się z kimś wszystkimi małymi rzeczami które tak bardzo mnie cieszą. Ale nie ma nikogo.
CZYTASZ
𝓭𝓮𝓪𝓭𝓵𝔂 𝓫𝓮𝓪𝓾𝓽𝔂
RandomW jakimś sensie pamiętnik. Moje przemyślenia, wspomnienia o których chcę pamiętać itp.
