Yaşamak

1.3K 107 63
                                    

Genç cadı ne mırıldandığını bile bilmeden kendi kendine bir muggle şarkısının sözlerini tekrarlıyordu

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Genç cadı ne mırıldandığını bile bilmeden kendi kendine bir muggle şarkısının sözlerini tekrarlıyordu.

Bir yandan da elindeki tüy kalemi sallıyordu.

Parşömen ise hep aynı şarkı sözüyle doluydu.

Remus son günlerde normal davranmıyordu.

Bu durum ister istemez genç cadının moralini bozuyordu.

Hasta olduğu için böyle davranıyor olabileceğini düşünüyordu.

Mırıldandığı sırada kolu mürekkep tüpüne çarptı ve ödevi siyaha boyandı.

"Merlin'in boklu donu!"

Genç cadı ofladı.

"Kendi sakarlıklarına Merlin'in donunu karıştırmasan mı acaba?"

Mary kafasını gelen sese çevirdi.

Kahverengi ve çikolata!

Vazgeçmek kolay bir eylem değildi.

Koyu kahve gözlerinin içi gülen bir cadıdan vazgeçmek ise imkansız bir eylemdi.

"Lupin!"

Genç cadı bir anda mürekkebi unutmuştu.

Yine gözlerinin içi gülmeye başlamıştı.

"Yardıma ihtiyacın var gibi görünüyor?" dedi genç büyücü ve Mary'nin karşısına oturdu.

Mary genç büyücünün morarmış göz altlarına ve yorgun yüz hatlarına baktı.

"Benden daha çok senin yardıma ihtiyacın var gibi."

Remus gülümsedi.

"Şu hastalıktan bir türlü kurtulamıyorum."

Mary kollarını bağladı ve kalçasını masaya yasladı.

"Belki de kendine biraz dikkat etsen kurtulabilirsin!"

Remus başını olumsuz anlamda salladı.

"Yok, o yüzden değil. Çocukluğumdan beri hep hasta oluyorum. Sorun değil, alıştım artık."

Mary durdu.

Aklına dün akşam Snape ile yaptıkları konuşma geldi.


"Hey, Evans!"

Genç cadı tanıdık sesle yüzünü buruşturdu.

Son Dans~ Remus Lupin Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin