Son Dans~ Remus Lupin

Ayın Leydisi

"Mary, Lupin seni çağırıyor!" 

Genç cadı arkadaşına doğru döndü.

"Remus mu?"

Sarışın cadı gözlerini devirdi.

"Okulda kaç tane Lupin var?"

Mary göz yaşlarını sildi ve ayağa kalktı.

Ayağına terliklerini, üzerine hırkasını giyip hızla önce kızlar yatakhanesinden sonra da ortak salondan çıktı.

Ailesini kaybetmek onun için de kız kardeşleri için de çok zor olmuştu.

Normalde evde, ailesiyle yaşayan ama saldırı sırasında arkadaşlarıyla dışarıda olan kız kardeşleri Petunia da okulunda kalmaya başlamıştı.

Mary ve Lily'nin ise artık dönebileceği bir evleri yoktu.

Ama Mary'nin hala bir evi vardı.

"Remus?"

Remus hızla genç kızı kendine çekip sarıldı.

Mary de yavaşça kollarını Remus'un bedenine sardı.

Dolunayın üzerinden birkaç gün geçmişti.

Bu yüzden hala Remus'un yaraları tam olarak iyileşmemişti.

Remus yavaşça geri çekildi.

Genç büyücü çok mutluydu ve bu genç cadının da dikkatini çekmişti.

Normalde acısına saygı duyar ve onun yanında bu kadar neşeli olmazdı.

Ama bugün...

Farklıydı işte.

Remus yavaşça Mary'e doğru bir adım attı.

"Bak şimdi, seni bir yere götürmem lazım. Benimle gelir misin?"

Mary yavaşça üzerindekilere baktı.

"Nereye?"

Remus gülümsedi.

"Sürpriz!"

Mary derin bir nefes aldı.

"Tamam üzerimi değiştireyim, bekler misin biraz?"

Remus başını olumlu anlamda salladı.

Mary hızlı adımlarla önce ortak salona sonra da kızlar yatakhanesine girdi.

Yavaşça kendi odasının kapısını açtı ve yatakta uzanan Marco'yu görmesiyle gülümsedi.

"Remus sürpriz bir yere gideceğimizi söyledi, ne giyinmeliyim?"

Marco sanki az önce aşağıda Remus ile plan yapmamış ve hiçbir şeyden haberi yokmuş gibi şaşkınca gözlerini açtı ve ayağa kalktı.

"Dur, ben seçeceğim!"