Hoşşşgeldiniz!!
Bugün gayet sıradan bir gündü anlatıcak pek fazla şey olmadı aslında (konuş deseniz sabaha kadar konuşurum orası ayrı) ama bazı yeni tecrübeler edindim.
Bakın gerçekten başımıza ne geliyosa fazla düşünmekten geliyor; yemin ederim bir insana kendinde başkası, istese kendi benliği kadar zarar veremez.
Mesela bugün şeyi gözlemledim: Aslında içimize attığımız ve kafa patlattığımız şeyler hiç de göründüğü gibi olmayabiliyor, tam tersi çıkabiliyor.
"Kimse göründüğü kadar basit, anlattığı kadar karışık değildir."
Bu gerçekten de böyle, o yüzden içinizi sıkan rahatsız eden bazı şeyler varsa salın kendinizi düşünmeyin, kendi benliğinizi çürütmeyin.
Sabah antrenman çok güzel geçti çok az kişiydik ama ben verim aldım açıkçası.
Aklıma geldi müsaadenizle yapıştırıyorum;
"Hiç bir yere kendinizi ait hissedemediğiniz oldu mu?"
Bu soruyu çok fazla düşündüm ben ve çoğu kez de hissettim hatta mevcut yaşantımda da öyle hissediyorum.
Bazı ortamlarda kendi kabuğumuza çekiliriz, ne kadar enerjik, neşeli, mutlu olursak olalım illa bir an gelir ve sessiz sedasız birine dönüşürüz.
Konuya girmeden önce bunun tamamen normal ve hayatın akıp giden yolculuğunun bir parçası olduğunu hatırlatmak isterim.
Evet zaman zaman benim de çocuksu hareketlerim, olgun olmayan sohbetlerim olabiliyor ki olabilir ben de insanım ama özellikle kendi sınıfımda o kadar yabancı hissediyorum ki...
Bazen insanların nasıl bu kadar çocuksu olabildiğini anlamıyorum çünkü bunu bazı sıfatlar 7/24 uyguluyor :)
Sınıfta kendi çapımda dersimi dinliyorum veya kitap okuyorum çünkü gerçekten bunalıyorum geçen muhabbetlerden antisamimi insanlardan.
Kimseye yaşamadığınız bir hayatın hikayesini dayatmak zorunda değilsiniz.
Bağıra bağıra söylemek istiyorum bu cümleyi, çok bıktım.
Neyse genel olarak devam edelim:
Bugün mesela of pof yaptığım bir ortama girmeden önce huzursuzdum zaten herkül'ümü göremiyordum bi de ekstradan başka zahmetlere girecektim üstelik partnerim de çok tanımadığım biriydi.
Sonra dersliğime indim ve aslında taşıdığım kaygıların çok yersiz olduğunu ve insanın önyargıyı bırakıp hayatı akışına bıraksa çok daha mutlu olacağını fark ettim.
Çünkü bizler sosyal varlıklarız hiçbir şey ve hiçkimse stabil kalmaz, değişir, dönüşür, öğrenir...
Ve ben etrafımdakilere bir şans vermeyi seçtim, şimdilik bu kararımdan gayet memnunum.
Siz de cesaret edemediğiniz veya kaygı taşıdığınız olayları bir kez daha gözden geçirin :)
Gerçekten yapmak istemiyor musunuz?
Yoksa koşulları mı beğenmiyorsunuz?
Aradaki fark gerçekten çok önemli.
Ha bu arada giderken göz göze geldik :)
Gözlerinin yeşili öyle güzel öyle huzurlu hissettiriyo ki...
Hiçbir orman bu kadar güzel bakamaz,
Hiçbir ağaç bu kadar güzel yeşeremez sanki.
Hiç romantik biri değilimdir bu arada, yazabilsem oturup gözlerinin yeşiline şiir yazardım hdkandjw.
Bugün pek konuşasım yok maalesef.
Affınıza sığınaraktan kaçıyorum ve sizi o güzel gözlerinizden öpüyorum. ☺️
Başka bir zaman diliminde buluşmak üzere. 💚
