Buraya gerçekten baya alışmıştım kaç gündür buradayım bilmiyorum ama eğlenceli Ömer'le takılmak filan çok güzel hem Aile baskısı yok Okul yok MUAHAHAHAHHA öhöm öhöm Duyguda yok ama bu günler herkes depresif olduğumu söylüyorlar biraz mutsuzum sadece
Kendi kendime yatakta yatarak konuşurken odaya Ömer geldi ve yanıma oturdu
Ömer: Aşkım neden aşağı gelmiyorsun?
Beste: Bilmiyorum kalkasım yok
Ömer: Sen bu günler neden mutsuzsun?
Beste: Bilmiyorum...
Ömer yanıma yatıp sıkıca sarıldı
Ömer: Benide üzüyorsun..
Beste: Sen üzülme
Ömer'in dudağına buse kondurdum
Ömer: Alenayı çağırıyım mı? o seni daha iyi anlar
Beste: Olur...
Ömer: Tamam bebeğim bekle sen
Ömer odadan çıktı bende hala yatakta yatıyordum salak salak duvara bakıyordum
odaya Alena geldi
Alena: Aşkom noldu?
Beste: Bilmiyorum..
Alena yanıma oturdu
Alena: Ağlamak istersen ağla rahatla
Beste: Hayır ağlamicam
Alena: Gerçekten sana ne oldu anlat bu günler çok mutsuzsun depresifsin
Beste: bilmiyorum bilmiyorum
Beste bacaklarını kendine çekti ve kafasını arasına koydu
Alena Besteye sarıldı
Alena: Üff yengen olayı filan mı?
Beste: YENGEMDEN BAHSETME!?!
Alena: Üzgünüm..
Beste: Ben bağırdığım için özür dilerim
Alena: Olsun sıkıntı yok
Beste yavaş yavaş ağlamaya başladı
Alena Bestenin göz yaşlarını sildi
Alena: Dinlenmek ister misin
Beste: Olur..
Beste Alenaya sarıldı ve onuda yanına yatırdı
Alena güldü
Alena: Birliktemi yatıcaz
Beste: Evet
Beste Alenaya sarılıp uyumaya başladı. Alena ve beste uykuya daldılar odaya Ömer girdi Ömer gördüğü manzarayla güldü sessizce Kaan'ı çağırdı
Ömer: Kaan
Kaan odaya geldi
Kaan: Oha şunlara bak Alena benle böyle yatmıyor
Ömer: Neyse çıkalım uyusunlar
Ömer'le Kaan çıktılar odadan
