"Sen ne anlarsın be aşktan, kalbin mi var senin?" diye söylenen kızın gözlerine bakarak acı acı gülümsedi. Kulübeden çıkan kız, adamın sesiyle dışarıya attığı ilk adımda durdu. "Allah herkesi yaratırken bir kalp bahşeder, bir de o kalbi kıracak Allah'ın belası bir kul. Bir zamanlar benim de kalbim vardı, ama senin gibi bir kız geldi ve..." Sözü yarım kaldı, ne diyeceğini bilemiyordu. Kontrolünü kaybetmişti, söylediği gibi düşünmeyi çok istiyordu ama böyle düşünmüyordu. Keşke onun da tüm kadınlar gibi ahlâktan ve namustan yoksun olduğunu düşünüyor olsaydı, fakat durum böyle değildi. Derin bir iç çekti. "Şimdiyse sadece taştan bir kalbim var. Taştan da olsa bir kalp..."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çalınmış Cennet |Cennet Serisi 1 | ღRAFLARDAღ
RomanceCopyright © Tüm Hakları Saklıdır