SAKLANMIŞ SIRLAR

~4.Bölüm~(Kan)

"Senin ne işin var burada?"
Gelen kişi Çınardı.peki ya niye gelmişti?
"Hiç öyle bir geçerken uğrayayım dedim."
"Ne demek uğrayayım dedin.Salak mısın sen?"
"Evet nereden bildin?Zekana hayran kaldım doğrusu."
" Allah'ım sen beni ne ile sınıyorsun?Ne istiyorsun?"
"Seni merak ettim."
"Neden,neden beni merak ettin ki?"
"Çok soru soruyorsun.Kendimi sorguya çekilmiş gibi hissediyorum.Arkadaşımsın o yüzden."
"Anladım.Git şimdi."
"Çok misafirperversin.Sağol."
"Bak dalga geçme lütfen.Babam gelecek şimdi."
"Gelsin ne olur ki?"
"Babamı tanımadan konuşuyorsun.O yüzden neler yapabileceğini bilmiyorsun."
"Tamam görüşürüz Asyacığım."
"Bana lütfen Asyacığım diye hitap etme."
"Neden hoşuna mı gidiyor"
     Ona kaşlarımı kaldırarak hayret içinde bakarken onun da yüzünde alaylı bir ifade vardı.
"Şaka yapıyorsun dimi Çınar."
"Yoo gayet ciddiydim.Neyse sen biraz dinlen.İyi geceler Asyacığım."
"Sanada"
    
      Ona göre iyi geceler olabilirdi ama bana göre cehennem bir gece olucak gibiydi.Çınar ısrarlarıma rağmen gittikten sonra camı kapatıp üstüne perdeyi çektim.Ardından yatağıma girip bir süre düşünmeye çalıştım daha doğrusu çalışıyordum.Düşünmekten başka yapacak ne vardı ki?
       Gözlerimi tam kapatıcakken gelen kapı kilidi sesi bütün dikkatimi altüst etmişti.Gelen kişi hiç görmek istemediğim,görsem bile dikkate almayacağım biriydi.Babamdı.
"Asya ne yapıyorsun?"
"Acıdan kıvranıyorum desem inanır mısın baba.Gerçi babam mısın o da tartışılır."
"Babanım tabi ki.Neyse yarın ben sabah saat 7 gibi Almanya'ya gideceğim.İş için.Sende evden dışarıya çıkmayacaksın.Tamam mı?"
"Kabul etmediğimde bile beni zorla kabul ettireceğin için tamam baba."
"Bana bak sen hala akıllanmadın herhalde.Kapa çeneni otur oturduğun yerde.Hadi zıbar yat."
"Sana bir şey soracağım."
"Sor,çabuk."
"Beni bıçaklayan kişiyi buldular mı?"
Benim sorum karşısında bi an afallar gibi oldu.Ardından sorumu cevapladı.
"Ne bileyim ben.Sanki ben bıçakladım."
"Neden olmasın baba.Benden kurtulmak için herşeyi yapabilecek kapasiteye sahipsin."
"Sen iyice saçmaladın.Seni bütün kötülüklerden korumaya çalışan baban seni mi bıçaklayacak?"
Ona cevap vermedim ya da vermek istemedim bilmiyorum.
"Of Asya of zıbar hadi."
     
       Kapının kapandığından anlamıştım gittiğini.Ama bu sefer kapıyı kilitlememişti ya da unutmuştu.Onu umursamadan başımı yastığa gömdüm.Yorganı üzerime çektim.Hayallere daldım.Evet,herkesin hayalleri olduğu gibi benimde hayallerim vardı.Hayallerimden bir tanesi güzel bir üniversiteye gitmek sonrasında ise harika bir yazar olmaktı.Belki kendi hikayemi yazardım o boş sayfalara bilemiyorum.Çünkü hayatım bir filmden ibaretti.
        Hayalleri bir kenara bırakıp uyumaya çalıştım.Sonrası karanlık...

         Uyandığımda hala yüzümden uyku akıyordu.Sanki hiç uyumamış gibiydim.Duvardaki saate baktığımda saat 09:56 dı.Yorganı üzerimden çekip yataktan kalktığımda aynadaki kendi yansımamla göz göze geldim.Her zamanki gibi bitkin,halsiz,bakımsız bir şekilde görünüyordum.Her zamanki gibi.
          Aynadaki iğrenç görüntümden sonra daha fazla dayanamayıp temiz bir hava almak istedim.Camı açtığımda tuhafıma giden ve göz bebeklerimin şok içinde açılmasına neden olan bir manzarayla karşılaşmıştım.Yaklaşık 7-8 tane koruma yere serilmiş kanlar içinde yatıyorlardı.Kaşlarım çatıldı.Korkarak odamdan çıktıktan sonra merdivenlerden inip kapıya ilerledim.Kapıyı yavaşça tereddütle açtığımda korumaların kanlar içinde yerde yattığını bir kez daha görmüştüm.Babam Almanya'daydı.Hizmetçimiz Fatma abla ise ortalıkta görünmüyordu.
          Ben çatık kaşlarımla etrafıma bakarken arkamdan gelen sesin farkında değildim.Hissettiğim şey arkamdaki silahın kafamda oluşuydu.

-SİZCE ASYA VURULACAK MI?
-ÇINAR HAKKINDA DÜŞÜNCELERİNİZ NELER?
Yorumlara yazmayı unutmayın...
  
İYİ OKUMALAR🙃