Hayatımın kötü günlerinden biriydi. Annemi hastaneye götürmem gerekiyordu. Annem akciğer kanseriydi.Annemin hastalığı çok ağırdı . Bu nedenle her gün hastanede tahlil yaptırıyorduk. üstümü giyindim ve annemi arabaya götürdüm. Arka tarafa oturturdum.
- Rahat mısın anneciğim ?
-Evet kızım rahatım (sesi titreyerek)
Öne geçtim ve anahtarı kontağa taktım."gidiyoruz anneciğim" . Annesi Ada 'ya gülümseyerek baktı."Kızım beni bu kadar hastaneye götürüyorsun bıkmadın mı benden ?"
-Anne sen ne diyorsun insan annesinden bıkar mı ? Sen bana ne kadar emek verdin bu güne kadar senden bıkar mıyım ?
-Bilmiyorum her gün hastaneye gidiyoruz...
-Sen beni bu günlere getirebilmek için çok uğraştın anne
-Ama senin arkadaşların var
-Olsun anne senden önemli mi ?
-Belki önemlidir
-anne arkadaşlar gelip geçicidir,ama anneler unutulmaz dimi...
-...
Annemle konuşurken hastaneye geldik arabayı park ettim ,arabadan indim ve annemin inmesinede yardım ettim
Sıranın bize gelmesine az kalmıştı.Ve sıra bize gelmişti.doktor kontrol yapmaya başlamıştı.Doktor kulağıma bir şeyler fısıldadı.
"Annen gidikçe kötüleşiyordu. En fazla 3 ay yaşayabilirdi.Sakın onu üzme...
Annemin üç ay ömrü kalmıştı,benim elimden hiç bir şey gelmiyordu ne yapacağımı bilmiyordum ne yapacaktım ben annemsiz yaşayamazdım. Anneme hiç bir şey çaktırmam lazımdı. Anneme bu yüzden ilk defa yalan söyleyecektim.
-Doktor ne dedi Ada??
-iyiye doğru gidiyormuşsun anne yarın yine gelecekmişiz..
-Tamam kızım
Arabaya bindik ve eve gittik. Annemden izin istemem gerekiyordu bu gün Eda'nın doğum günü partisi vardı.Annemin yanına gittim ve ondan izin istedim.
"Tabikide gidebilirsin " dedi o sevecen yüzüyle annemi evde tek başına da bırakmak istemiyordum.tam odama hazırlanmaya giderken arkamdan seslendi Ama 12'den sonraya da kalma kızım dedi. Tamam anneciğim dedim ve odama doğru yöneldim.Annemin doğum günümde bana aldığı kırmızı kalın askılı elbisemi giydim altına da siyak topuklu ayakkabılarımı giydim.evden çıkmadan önce annemin yanağından öptüm ve evden öyle çıktım. Arbama doğru ilerledim ve arabana bindim ilk önce koaföre uğyarıp fön çektirdim ve sonra Eda 'ya hediye almak için bir bütiğe girdim.hediyeyi aldım ve Eda 'lar doğru ilerlerken birden telefonum çaldı biricik meleğim arıyordu.Telefonu açtım ve"efendim anneciğim"annemin sesi kötü geliyordu.
-Kızım napıyorsun dedi.
-Edalara doğru gidiyordum anneciğim sen napıyorsun dedim. Sesin biraz kötü geliyor iyimisin ?
-Bilmiyorum kızım nefes alamıyorum...
oradaki yoldan 'u' dönüşü yaptım ve hızla eve gittim.yolda giderken Eda 'ya da mesaj attım.. Eda üzgünüm partine gelemeyeceğim..
Anında mesaj geldi... neden ???
ona mesaj attım...Annem hastalandı da..
sonra Eda dan yine mesaj geldi.. Tamam üzüldüm
O arada eve gelmiştim. Annem hiç iyi gözükmüyordu.Çünkü annem ilaçlarını unutmuştu ona ilaçlarını verdim ve yatağına götürdüm.Bende odama gidip üstümü değiştirdim.yatağıma yattım,biraz kitap okudum ve düşünceler içinde uykuya daldım...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Hafta Aşk
Storie d'amoreAnnem ölmeden önce son bir şey istemişti ,o da benim evlenmemdi. Ama ben annemi bırakamazdım. Ama anemi kırmak istemiyordum. Ne yapacağını bilmeyen kızın hikayesi...