3. Bölüm

29 6 1
                                    

Selammm uzunn bi sürenin ardından tekrardan beraberizzz...
Bayadır yazamıyorum derslerden dolayı ama tatilde çok çok bölüm atmaya çalışacağımmm ⭐️

—————

Bilinmeyen numara: Engellemişin.

Bilinmeyen numara: Neden böylesin Asel? Bana bir şans verme şansın neden yok? Neden sert bir kişiliğe sahipsin?

Siz: Neden böyle bi kişiliğe sahip olan birine aşıksın? Nasıl birine aşık olacak kadar güveniyorsun?

Bilinmeyen numara: Benim sorularımı yok sayıyorsun.

Bilinmeyen numara: Ama sorun değil önce ben cevap veririm.

Bilinmeyen numara: Aşkta sorgu aranmaz Asel. Ben seni güzel kalbinden dolayı sevdim, aşık oldum. Senin kusur olarak düşündüğün şeylere bile aşık oldum ben.

Bilinmeyen numara: Ve sana güveniyorum çünkü kendini biliyorsun. Yaşadığın şeylerden ders çıkartıyorsun.

Siz: Yaşadığım şeyleri nerden biliyorsun?

Bilinmeyen numara: Seninle ilgili her şeyi biliyorum ;)

Siz: Sapık mısın?

Bilinmeyen numara: Haahahaha sapıkta oldum sayende :))

Siz: O nasıl gülmek ya

Siz: Lütfen bir daha gülme

Bilinmeyen numara: Kalbimi kırıyorsun ama aşk bahçem....

Siz: İğrençsin ya

Bu numarayı engellediniz

Sanki onca derdim yok gibi birde bilinmeyenle uğraşıyordum. Bugün staj olduğu için erken kalkmak zorunda kaldım.

Başımda günlerdir geçmeyen bir ağrı vardı fakat bugün çocuklarla eğlenirsem baş ağrısını unuturum diye düşündüm. Ayazlar ile birlikte lunaparka gittiğimiz günün üstünden 1 ay geçmişti.

O günden sonra Ayazla pek konuşmuyorduk. Daha çok ben ondan kaçıyor gibiydim. Artık beni evimden almıyordu. Ona yalnız yolculuk yapmayı sevdiğimi söylemiştim.

Mecbur bugünde yalnız gitmek zorundaydım. Neyseki okul çok uzak değildi.

Üstüme siyah bir kazak, altıma kahverengi tonlarında bir pantolon giydim. Antalya'da kıştı fakat o kadar soğuk geçmiyordu, hatta denize giren insanları bile görüyordum.

Saçımı ve makyajımıda yapıp evden çıktım. Okulda öğrenciler sabahçılar ve öğlenciler olarak ayrılıyordu. Şansıma ben öğlencilere giriyordum. Erken kalkıp tüm işlerimi halledebiliyordum.

Çok geçmeden okula vardım. Osman amcaya gülümseyip kapıdan girdim. Aklıma ilk gün Osman amcanın beni okula almadığı geldi. Kendi kendimi güldüm.

Çevreye biri gördümü diye göz attım fakat bahçede sadece koşturan çocuklar vardı. Onlara tebessüm ederek okulun içine girdim.

Öğretmenler odasına girdiğimde hocaların hepsi kendi derdindeydi. Bende boyama eşyalarımı alıp sınıfa çıktım.

Sınıfa girdiğimde gözümü çocukların üzerinde gezdirdim. Bugün farklı bi enerjileri vardı. Gözüme öğretmenler masasının yanında duran kıza takıldı.

Havaya göre çok açık giyinmişti. Üzerinde beyaz bir croptop tarzı bişey vardı, altındaysa ona uyumlu yeşil bir jean. Görünüşü gayet güzel ve göz kamaştırıcıydı. Ayazla beraber gülüşerek bişeyler konuşuyorlardı.

Aralarına çok girmeden çantamı kenara bırakıp çocukların yanına geçerken biri koluma yapıştı. Yapıştı diyorum çünkü hızlı ve can yakıcı şekilde kolumu tuttu.

Kolumu tutana bakmak için arkamı döndüğümde az önceki kızın bana gülümseyerek baktığını gördüm. Elini kolumdan çekip bana uzattı. Elimi uzatıp selamlaştık.

"Merhaba Asel. Nur ben."

"Merhaba"

"Şimdi merak ediyorsun tabi kim olduğumu ve ismini nerden bildiğimi. Ben güvenlikçinin kızıyım Osman ismi sana belki benden bahsetmiştir, senden bize bahsetti ordan biliyorum adını."

"Aa evet evet hatırlıyorum. Çok memnun oldum."

Hatırlamıyordum. Ama bu bilgiyi bilmesine gerek yoktu.

"Müsaadenle ben çocuklarla ilgilenmeye başlayayım."

"Tabi tabi, bende çok memnun oldum."

Nura tebessüm edip çocukların yanına geçtim. Zaten boyama yapıyorlardı. Yanlarına oturarak yardım etmeye başladım.

1 saat sonra...

Nur hâlâ buradaydı. Ayazla uzun uzun konuşuyorlardı. Merak ediyordum ama etmiyordum. Ayaz bugün çocuklarla çok ilgilenmediği için fazla yorgundum.

Bugün sadece on dakika ara vermiştim ve o arada da Ayaz ve Nura çay koymakla ilgilendim. Nur iyi bir kıza benziyordu, yeşil gözlü, buğday tenli ve sarı saçlı bir kızdı. Saçları tam sarı denilmezdi biraz daha koyuydu saç rengi.

Çocukların boyamaları bitmişti ve beslenme yapıyorlardı. Onlar beslenme yaparken biraz dinlenme şansım vardı.

Çocuklara yardımcı olduktan sonra Ayaz ve Nurun yanına gidip çantamı aldım. Planım öğretmenler odasında oturmaktı, çocuklar zaten yemek yiyordu, biraz ortadan kaybolsam bişey olmazdı.

—————

Ayazatmacaa: Asel nerdesin?

YükselAsEl: Noldu? Çocuklara bişey mi oldu?

Ayazatmacaa: Hayır hayır göremeyince merak ettim sadece.

YükselAsEl: Biraz yoruldum. Öğretmenler odasındayım, gelebilirim?

Ayazatmacaa: Kusura bakma bugün benim yüzümden yoruldun. Gelme hatta sen eve git güzelce dinlen.

YükselAsEl: Peki sen öyle diyorsan. Sonra görüşürüz.

Ayazatmacaa: Görüşürüzz

—————

SELAMLARRRR

Umarım beğenirsinizz, sınavlardan dolayı bayadır hiç bişey yazamadımm, kusura bakmayınn...

640 kelime..

🦕🦕

Anaokulu Öğretmeni Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin