Jeon jungkook(okulun bad boyu) kim taehyungdan etkilenmeye başlar. Fakat eğer kim taehyung ile çıkarsa itibarının düşeceğini düşünür. Çünkü kim taehyung okulun zorbalarının uğraştığı o ezik çocuktur. En azından öyle sanılıyordu
Taehyungtan Jimin belli etmesede yoongi hyungtan hoşlandığının farkındaydım. Ve yoongi hyungun jimine söylediği biraz ağırdı. Jiminin depoyu terk etmesiyle arkasından çıkıp çıkmamakta kararsız kalsamda birine ihtiyacı olabileceğini düşündüm. Bahçeye çıktığımda onu bir ağacın kütüğüne yaslanıp ağlarken görmeyi beklemiyordum. Hemen üzerimden şaşkınlığımı atıp yanına ilerledim. Bende kütüğe yaslandım. " yoongi hyung biraz kabadır. Öyle dediğine bakma duygularını pek yansıtamaz. Bu yüzden bi ara duygusuz damgası bile yemişti. Halbuki bunu ona söyleyenler asıl duygusuz olanlar." -duygusuz mu? Nasıl güldüğünü görmüyorlarmı? "Neden yaptın?" -neyi "Neden bizi depoya kitledin" - Yoongiyi görebilmek istedim ama tek başına kaçırsaydım anlardı. "Benim bildiğimi nereden anladın" -Daha düne kadar benden nefret ediyordun. Anlamamış olsan arkadaşlarım bile gelmezken arkamdan çıkıp buraya gelmezdin. "Haklısın" Biraz daha oturup yıldızları seyrederken ikimiz de sustuk. Bu düşünme payıydı ikimizinde düşünmek için boş bir zamana ihtiyacı vardı. Bi 15 dakika sonra jimin el çarpıp ayağa kalktı. Onun ardından bende ayaklandım. Yavaş adımlarla depoya yürüdük. Tam içeri girerken jungkook önümüzde belirdi. Hiçbir şey demeden sadece gözlerimin içine bakarken sigarasını ateşleyip yürümeye devam etti. Gerçi neden bişey demesini istiyordum ki- İçeri girdikten bir 20 dakika sonra jeon hâla gelmemişti. Bi sigara en fazla kaç dakika sürerdi. Yirmi dakika sürmeyeceğinden emin olduktan sonra depodan çıktım. Jeonu gördüğüm gibi yanına koştum. "Ne yapıyorsun burada" Döndü göz ucuyla baktı ve tekrar önüne döndü. Biraz bekledim ama cevap vermedi. Çenesini sertçe tutarak bana bakmasını sağladım. "Dilinimi yuttun jeon" -çek elini Çekmedim. -elini çek. Bidaha uyarmam. "Cevap ver." -oturuyorum işte görmüyor musun. Hem ayrıca jiminin yanına gitsene. "Noldu jeon kıskandın mı arkadaşını" -arkadaşımı değil sorunda burda "Anlamadım" -boşversene Birden ayaklanınca elinden tutup yüzüne baktım."Neden sorularımı cevapsız bırakıyorsun" -şöyle bakma bana "Nasıl bakıyorum ki" -yavru köpek gibi Bianda kahkahamı tutamayıp gülmeye başladım. Gülmeme bakarken önce şaşırdı. Sonra sırıtmaya başladı. Sonunda konuşabildiğimde; "Ne sırıtıyosun pis pis" -haline gülüyorum "Pis tavşan" Güldü. Arkasını dönüp yürümeye başladı. "Jeon" Döndü ama neden seslendiğimi ve ne diyeceğimi bilmiyordum. -evet "Şey ben şey yapcaktım" -ne "Güzel gülüyorsun" Şaşırdı. Gerçekten bir tavşana benziyordu. Kızarmaya başlayınca ondan daha fazla şaşırdım. JEON JUNGKOOK'DA UTANABİLİYORDU. ___________________________________ Evettt pek içime sinmesede fena değildi bu bölüm sanki. İkiside yavaş yavaş duygularının farkına varıyorlar. Sevgili oldukları bölümleri iple çekiyorum. Sonraki bölümler uzun mu olsun kısa mı? Yıldızlamayı unutmayın💗💗💕💕
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
