The Pianist's Last Song Piece

[part V]

This part is dedicated to my dear KRAS...sabi nya kase KRAS ko daw siya...hehehe xDD

Anyway.. last part na to ng chapter na pagkahaba-haba...hihi pinahirapan ko masyado ang aking sarile.=___=

okay so eto na nga siya...

--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

<Sofia Anima Press>

11:58

*sigh

wahhhhh!!!!

Hindi ako makatulog.. kahit pagod na pagod yung katawan ko dahil dun sa lintik na party na pinuntahan ko.

=____=

Bumangon ako sa pagkakahiga at kinuha yung favorite hoodie ko..

Makalabas nga muna pampa-antok lang..

/lakad lakad/

/baba ng hagdan/

/lakad lakad/

Pero imbis na antukin ako.. parang lalo ata ako nagising sa nakita ko...

O_O

napatakbo akong bigla papunta sa kanya...

...

"SPEEEEEEEEEEEEAAAAAAAAAAR!!!!

tumakbo ako.. yung pinaka mabilis na takbong pwede kong magawa para abutan siya...

...

LETCHE!

anung ginagawa nya sa dagat...

sobrang lakas ng alon

nababaliw na ata siya...

"spear!!!!!!!!"

at last nasa tubig na ko...

"SPLAAASH!!"

"SPLAAASH!!!"

Tubig?..

Tanga!..

ang tanga mo Sofia...

hindi ka marunong lumangoy..

OoO

"AHHHH-nmsndis--AHHHH-nduf-TULOOONG--TULUUU--nsks-NGAAAN-MOO-dusf-KOOOOOO!!!"

Nilamon ako ng matataas at malalakas na alon...

shit. mamamatay pa ata ako ng wala sa oras...

Dont tell me na magagaya pa ko sa bestfried ko?..

bwiset talaga kaya ayoko lumalapit sa dagat eeh..

naubusan ako ng lakas para magpumiglas at sumigaw

Pero maya maya lang... naramdaman kong may kumapit sa kamay ko..

tapos naramadaman ko na lang na may yumakap saken...

"Spear?"

"bakit mo ko sinundan?"

"hindi naman kita sinundan eehh"

Nasa dagat pa rin kame.. pero dito na sa bandang sea shore.. hindi na kame masyado natatangay ng alon.

"Sofia...sorry..."

then i heard him sob..

umiiyak si spear..

hindi ko na rin napigilan yung luha ko.Parang yung lahat ng  takot ko kanina eh ngayon ko lang naramdaman.

bumagsak na yung mga luha ko..