"24 Aralık 2015
Sevgili günlük bugün hayatımı tümüyle değiştiren gerçeği öğrendim..."-----------
Odada ki koltukta dizlerimin titremesine engel olmaya çalışarak doktoru bekliyordum. Sakinleşmeye çalışırken kendime hiç bir şey olmayacağı sözünü veriyordum.
Odanın kapısını açıp içeriye giren doktorla birlikte kalbim durmaya hazırdı . Doktor elinde benim test sonuçlarımın olduğunu düşündüğüm dosya ile masasına oturdu ve dosyayı dikkatle incelemeye devam etti. Baktıkça çatılan kaşları ve acıyan bakışları daha çok korkmama neden oluyordu.
Sonunda başını kaldırıp bana baktı.
''Evet , Bayan Casey Amane değil mi ? ''
''Evet benim.''
''Bayan Casey nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum. Biliyorsunuz hastalığınız iyice ilerlemiş ve yaptığımız hiçbir müdahale'ye cevap vermiyor hatta geri tepiyor bile diyebiliriz. Açıkça konuşmak gerekirse bundan sonra yapabileceğimiz hiçbir şey yok. Biz elimizden geleni yaptık. Ancak yapabildiklerimiz sadece buraya kadar. Beni anlıyorsunuz değil mi ? ''
''E-evet anlıyorum ve biliyorum. Şimdi lütfen durumumu öğrenebilir miyim ?''
''Durumu öğrenmeden önce yanınıza bir tanıdığınızı çağırmak istemediğinize emin misiniz ? ''
''Hayır, gerçekten gerek yok eğer yanımda biri olursa daha kötü olacağımı bilmenizi isterim.''
''Peki o zaman . Öncelikle durumunuz sandığımızdan çok daha kötü Bayan Casey. Öyle ki test sonuçlarına göre söyleyebileceğim tek şey tedaviye devam ederek ölmeden önce yaklaşık 10 yılınız kaldığıdır.''
Doktorun söylediği kelimeler ağzından çıktığı gibi kulağıma girmiş ve beynim durumun vahimliğini kavramıştı. Bir süre orada kıpırdamadan oturmuştum . Ne yapacağımı bilmiyordum tek bildiğim 10 yıl sonra öleceğimdi . Ard arda yutkundum . Birinin bunun bir rüya olduğunu söylemesi için dua ettim. Ayaklarım karıncalanmaya başlamıştı, ellerim terliyor , başım dönüyordu.
Zorlukla ayağa kalkarak karşımdaki sehpadan çantamı alıp sırtıma taktım.
Kapıya doğru yürürken doktora sadece ''B-benim için yaptığınız her şey için s-size mi-minnettarım'' demek oldu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TEN YEARS BEFORE I DIE
Fanfic''Ağlama Superman '' dedim yorgun ve kırgın sesimle '' Ben senin akan tek bir göz yaşına bile değmem.'' kafasını yere eğdi ve yutkundu ''Değersin'' dedi yaşlı gözlerini gözlerime dikerek '' Sen benim bir damla göz yaşıma , on yılıma değil bir ömrüme...