Kraliyet | Drarry

Yüzleşme

Kızıl saçlı genç kız bir eliyle eteğini diğer eliyle de Harry'nin elini tutup eski binaların arasına girdi ve hızlı bir şekilde koştular. Arkalarında ki askerler özellikle genç kıza ingiliz aksanı ile bağırıyordu ama kız bir an bile tereddüt etmeden genç adama yardım etti. Çünkü kendisini tanıyordu.. Abisi Ron Weasley'in komutanıydı Harry'ye yardım etmez ve düşmanlara bırakırsa kötü olacağını biliyordu. Bir binanın kapı aralığına Harryi saklayıp nefes nefese beklediler. Askerler önlerinden koşup gitmiş lakin görmemişlerdi.

Harry nefeslenirken yarasını tutup yere düştü. "Teşekkür ederim.."
Kızıl saçlı kız yere oturmadan Harry'yi ve yarasını süzdü.
"Kanıyor mu?"
Harry yeşil gözlerini kıza çevirdi.
"Evet.."
Gülümseye çalışıp nazikçe konuştu.
"Beni burada bekle." Tekrar eteğini tutup kapı aralığından dışarı çıktı ve karşı binanın büyük kapısını çaldı, harrynin anlamadığı bir şekilde konuştu.
O sırada Harry sadece kızı izleyip yarasını tutuyor ve saçlarını geriye doğru atıyordu. O sırada anlında ki yarası yeterince gözüküyordu. Beş yaşlarında ki bir erkek çocuğu harryi gördüğünde anlında ki yarayı gösterip annesine seslendi ve ingilizcenin çok farklı bir aksanı ile konuştu. Harry görüldüğünü anladığında kapıdan içeri kendini sürükledi ama annesi de düşmanların oğlunu tanımış hızlı bir şekilde orada ki esnaflara söylemişti. Harry zorlukla içeri sürüklenmeye çalışırken bir anda kollarından tutuldu ve yerde sertçe sürüklenerek taşınmaya başlandı. Harry tüm gücüyle bağırdı ama faydasızdı, kızıl genç kız hariç herkes ona düşmandı.. hatta belki de o genç kızın da niyeti farklıydı?

"Non! Laisse-moi partir ! Ce n'est pas ma faute, je veux aller dans mon pays !"¹

Yerde bir hayvanmışcasına sürüklenirken halka gösterilip oyuncak gibi oynatıldı, yarası tekrar kanmaya başladığında Harry'nin gözleri kapanıyordu.. etraf bulanıklaşmadan önce gördüğü tek şey kızıl saçlı kızın elinde pansuman malzemesiyle özür dileyerek izlemek zorunda kalmasıydı..

Harry tekrar saraya getirildiginde hala baygındı ama etrafı soğuk değildi, aksine hoş kokular ve sıcaklıklar vardı. Elleri bacakları ve ağzı bağlanmış pozisyonda sandalyede oturuyordu ve kafasını zorlukla kaldırıp gözlerini açtığında beş on adım ötede oturup kahvesini içen adamı gördü. Vücudu hala ağrı içindeydi ama yarasında ki acı fazlasıyla hafiflemişti. Yeşil gözlerini karnına çevirdi ve üstünde bir sargı bezi olduğunu gördü, ağzında ki beze rağmen boğuk bir sesle Fransızca bir şeyler fısıldadı, draco ne dediğini anlamış gibi bir kaç adımda yanına yaklaştı ve yüzünde ki çok karanlık görünen siniri ile Harrynin boynunu tutup sıktı ve yüzüne yaklaştı.

"Seni alçak.." 

Harry'nin boğazını sıkmaya devam ederken Harry de kendini ve boynunu sıkıp boğazının sıkılmasını engelledi. Draco gri gözlerini yeşil gözlere odaklanmışken sakince geri çekildi ve harrynin ağzında ki bezi çıkardı. "Premier cru, içsene." Harry'nin yanında ki komidine yarısına kadar içilmiş ünlü Fransız şaraplarından birini koydu.
"Sizin oralarda çok ünlü olmalı.."
Gri gözler yeşil gözlerin nefret ve sinirine karşılık verirken harrynin gözünden iğrenç bir gülümseme yerleştirdi.
"Senin cephendeydi.. ne kadar ahlaksız bir davranış, neden yenildiğiniz belli oldu."
Harry hiç bir zaman savaş alanında şarap içecek kadar ileri gitmemişti, bu şarabı güçlü bir askerin şarabın etkisine girip vücudunda ki mermileri daha kolay çıkarabilmek için getirilmişti.
"Ne istiyorsun benden?" En sonunda ingilizce konuşmaya başladığında Prensin yüzünde ki gülümseme genişledi.
"Hmm.. belki kralınız en sonunda ikna olup seni geri alabilmek için tüm Fransayı bizim için dize getirir?"
Harry'nin gözlerinde ki ateş yükseldiğinde Fransızca küfürler savurmaya başladı.
"Vous stupide! Il n'y aura jamais une telle chose!"~²
"Kes sesini artık, seni duyan kimse yok."

Bir anda kapı açıldığında yüz ifadesini bozmadan içeri giren kişiye çevirdi

¹:Hayır! Bırakın beni! Benim bir suçum yok, ülkeme gitmek istiyorum

²: Seni aptal! Asla böyle bir şey olmayacak!”

Bu bölüm biraz kısa oldu gibi ama yine de iyi okumalar yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum. ♡