X. "Masz takie smutne oczy"

157 19 5
                                    

Masz takie smutne oczy, Teodorze.

Luty jest wyjątkowo mroźny. Pełen kryształków lodu. Mieniących się jak diamenty w promieniach ostrego słońca.

Teodor dawno nie patrzył w swoje oczy. Unikał luster odbijających to, czego oglądać się nie chce. Zapomniał jak wiele kryje się w jego ciemnych tęczówkach przykrytych wachlarzem czarnych rzęs.

Kolor oczu dostał od ojca. Ojciec od dziadka. Dziadek od... Teodor mógłby snuć tę opowieść bez końca. Aż korzenie sięgnęłyby jądra ziemi.

Smutne oczy Nottów.

Ktoś je dostrzegł. Tak jak oczy ojca dostrzegła matka. Zauroczyła się w ich smutku.

Tego wieczoru Teodor pamięta, by przed snem spojrzeć w swoje smutne oczy.

PAMIĘTAJ || Teodor NottOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz