Kimim ben?

7 yolculuk.

O akşam Eva bizimle kaldı
Jane lerin evi baya geniş olduğu için
2 misafir odaları vardı.
Sabah olduğundada yine konuşmaya devam ettik.
Eva onunla gitmemi istiyordu.
Ailemle tanışacağım beni heyrcanlandırsada . Yinede bu Aileyi nasıl bıraka bilirdimki..

Eva- evet ve sen hiç birimizi hatırlamıyormusun?
Beni,Annemi ve can dostumuz olan.Kera yı.?

Bu isim bana biraz tanıdık gelsede hala birşey hatırlayamıyordum.

Hayır.hiç bir şey hatırlayamıyorum...

Eva- tama. Bunu düzeltmenin  tek bir yolu var. Benimle geliceksin ve evimkze geri dönücez.

Jane- nasıl yani şimdi bizi. Bırakıp gidicekmisin..?

Aslında belkide her şeyi hatırladıktan sonra buraya tekrar gele-

Jane- o zaman ben de seninle geliyorum.

Eva- çok istiyorsanız. Sanırım gele bilirsiniz. Hem Anneme lian ı sizin kurtardığınızı söğleyerek hem Annemin hem de vampir krallığının güvenini kazana bilirsiniz.

Ne?! Onları tehlikeye atamayız.

Eva- merak etme onların yanında olduğumuz sürece onlara kimse birşey yapamaz.

Hem onlardan ayrılmak istemiyordum hem de onlara birşey olmasını istemiyordum.

...

Jane lerin Annesi mutfakta yemek için birşeyler hazırlıyordu.
Evayı gördükten sonra isterse biraz daha kalabilir demişti çünki Eva ile çok iyi anlaşmışlardı.
Ama Erik Annesine böğle bir maceraya çıkacağımızı dememişti.
Sadece uzun bir yolculuğa çıkıp benim bu duruma nasıl düştüğümü araştıracağımızı söğlemişti.Annesi biraz tereddüt etsede yinede izin vermişti.

...

Bir kaç saat sonra...

Yola çıkmak için hazırlandık.
Hava dün olduğundan daha soğuktu ve gece kar yağdığı için her yer bembeyazdı
Eva ne kadar bir vampir olsada yinede bu soğuk onu üşütmüştü.
Hava -14 dereceye kadar düşmüştü
Jane lerin Annesi üşümesin diye Eva ya da bir mont vermişti.
Biraz sonra 4 ümüzde yola çıktık.

Arabayı Erik kullanıyordu.

2 saat sonra Eva bize yolu gösterirken
Yolun kenarındaki.
Çok sık ve büyük ağaçların olduğu  ormana gireceğimizi söğledi.

Ormanda ilerlerken ağaçlar iyice sıklaşmaya başladığında arabadan inip yürümeye başladık.
Yaklaşık yarım saat sonra önümüze büyük ve ihtişamlı bir bina çıktı.etrafını sarmaşıklar sarmış,bina yem yeşil yosunlarla ve çimenlerle kaplanmıştı.
Eva kapıyı açıp içeri girmeseydi bu yerde bir bina olduğunu anlamayacaktık.

Hepimiz içeri girdiğimizde içerisini incelemeye başladım.
Yere serilmiş kırmızı renkli halı yol boyunca uzanıyordu.
Yol boyunca etrafdaki tablolarda bazı vampirlerin resimleri vardı.
Duvarlardaki ışıklandırmalar etrafı aydınlatırken sanki burası geçmiş zamanlardan kalma gibi duruyordu.
Sonunda gelmiştik. Diğet kapılardan daha Büyük ve daha ihtişamlı bir kapının önünde durduk.

Eva derin bir nefes aldıktan sonra kapıyı yavaşca açıp içeri girdi.
Onun ardındanda biz içeri girdik.
İrelide bir taht üstündede bir kadın oturuyordu.
Eva biraz daha kadına yaklaşdıktan sonra.durdu ve bana doğru fısıldadı.

Eva-Onları arkanda tut.

Evet anlamında kafamı salladım.

Kadın birden oturduğu yerden kalkıp Eva nın yanına geldi.

Kadın- Eva!.senin için endişelendim canım. Bir kaç güne gelirsin sanmıştım ama sen 10 gündür ortalıkta yoksun tatlım.

Eva- e he evet biraz uzun sürdü biliyorum ama..

kolumdan tutup beni öne çıkardı.
Kapişonumu açtığım anda önümde duran kadının gözleri dolmuştu

Kadın- oğlum..? İnanmıyorum buradasın

Ve birden bana sarıldı

Kadın uzun süre bana sarılıp ve beni kokladıktan sonra beni burakıp arkada duran iki kişiye baktı.

Kadın- Eva. Bunlar kim.?

Eva- Anne  bunlar lian nın  kurtarıcıları.
Onlar ve Anneleri lianı yaralı haldeyken bulup yardım etmişler.

Kadın yavaş adımlarla Erik ve Jane nin yanına doğru ilerledi.

Ve bu anda Erik Jane ni arkasına aldı.

Kadın- hayır merak etmeyin size zarar vermeyiz. Siz oğlumun kurtarıcılarısınız.
Sadece teşekkür etmek istedim.
Ve artık burayı biliyorsunuz...
bundan sonrada buraya istediğiniz zaman gele bilirsiniz

Diye Dedi ve Erik le Jane e ikisine birden sarıldı.

Artık Ailemi buldum bu benim için çok güzel bir şey. Ve düşmanıma bir adım da yaklaşmam demek...

                                 ....