First encounter [bxb]

5

Khalid

Ngayon ay uuwi na ako sa bahay, tanghali na nga nang maka alis ako sa bahay ng mga cordova kaya pagdating ko dito sa terminal ng mga bus ay pila at wala ng gaanong masakyan dahil pagabi na nga nang makarating ako dito.

May iba daw munang mag babantay kay khian, labag pa nga sa kanya na aalis ako dahil gusto niya na wag na akong umalis, konti nalang ay hihiyaw na siya sa pagkakaiyak kanina. Hindi ko rin naman naabutan ang bastos! na 'yon kaya magaan ang loob kong umalis doon, sadyang si khian lang ang inaalala ko.

Sa wakas ay naka sakay na ako ng bus, doon ako pumwesto sa may bintana, sa pang limang helera ng mga upuan. Natulog muna ako at mamaya nalang mag babayad dahil malayo layo din naman ang byahe ko.

Solon

Hinihilot ko ang aking sintido dahil sa sobrang stress. I want to rest but I just finished my pile of work, it's already twelve o'clock at night so I'm the only one here at my company and the body guard downstairs.

Kinuha ko na ang mga gamit ko at dirediretsong nag lakad palabas sa aking opisina, didn't care if there was any electricity left open. Basta ang gusto ko nalang ay umuwi at humiga sa kama ko dahil sa sobrang stress sa trabaho.

"Sige ho, sir. bukas nalang, paalam po" hindi ko na ito pinansin pa at kinuha ang susi ng sasakyan ko tska ito pinindot upang mag bukas ang kotse, hindi ako nag pahatid at sundo sa mga driver ko dahil alam kong gagabihin ako.

Naging mabilis ang pag mamaneho ko kaya namalayan ko nalang na naka park na ang aking sasakyan. Dito pa lang sa labas ng bahay ay alam kona na iyak iyon ni khian, dali-dali akong pumasok para makita ang batang 'yon.

"What the hell is going on here? bakit umiiyak ang batang 'yan?" sigaw ko, tinahak ko agad ang pwesto ni khian kung saan siya ay nag lalampaso sa sahig. "Khian, ano ba! do you really want me to be angry with you?!" lahat ng kasambahay at pati ang mga body guards na nasa labas ay nandidito, kanina pa siguro nila ito pinapatahan.

"No! no! i don't want you, i want my dada back! please, give my dada to me!" lalo itong nag lumpasay sa sahig habang binubuhat ko nang pilit.

he's not here?

Ngayon ko lang napansin at napaisip na wala pala dito ang nag babantay sa kanya na si khalid.

kaya pala nag ta-tantrums

"No! 'wag kang makulit, khian! when I said no, then no! don't be so stubborn" naka kunit kong noo, may takot na sa mukha nito at parang ayaw na akong lapitan.

"S-sir.. 'wag niyo naman po masyadong pagalitan yung-"

"Shut up! kung ayaw mong matanggal sa trabaho mo," i said with finallity in my voice. "And you, go to your room, now!" lahat sila ay mabilis na nag alisan maliban kay khian.

"I don't see you as my daddy anymore because you are a monster! and if you don't take me to my dada I will run away from this house! I hate you all! i hate you!" Sigaw niya sa akin bago siya tuluyang nag dabog paakyat sa kanyang silid.

I was so tired and stressed from work that I yelled at my son. I am very sorry for what I did to yell at him, I didn't mean it. but for now i need to calm my self, para nang sa gano'n ay maka hingi ako ng tawad sa kanya.

"Fuck! fuck!" mahina pero may diin kong mura habang sinasabunutan ang sariling buhok.

I immediately call khalid's no.