Julia Morado One Shot Stories

The Heart Never Forgets (Sacrifice of Love Part II)

Ilang taon na, ilang taon na ang lumipas nang mamatay si Miguel. Hindi ko parin tanggap, hindi ko parin alam kung paano siya il'let go. Hindi ko nga alam kung paano ko nakayang mabuhay. Siguro dahil na rin sa pamilya ko at sa mga kaibigan kong laging nandiyan para sakin. Pero iba pa rin talaga pag siya. Minsan nga iniisip ko nalang na patayin ang sarili ko. Gusto kong manguha ng baril at iputok sa puso ko para mawala na yung sakit, o kaya kumuha ng kutsilyo at saksakin ang puso ko ng paulit-ulit para tuluyan nang mawala ang sakit. Pero sa tuwing nagtatangka ako, laging may pumipigil sakin. Laging pumapasok sa utak ko si Miguel na nagsasabing 'Jia, wag!'

Naka'graduate na din ako and nagkatrabaho and I can say that because of my hardwork, minamanage ko na ang kompanya nang mga magulang ko. Siguro nakakaya 'kong gawin 'to at a very young age dahil wala naman akong pinagkakaabalahan, why not spend my life working 24/7 eh wala naman ding saysay 'to kung di ko isusubsob ang sarili ko sa trabaho diba? Wala naman akong sariling pamilya. Wala naman na si Miguel.

"Jia, are you okay? Nawawala ka na naman." -Ate Ella, and btw nandito kami sa mall ngayon, kasama ko ang mga dating ALE, get together kumbaga.

"Oo nga Jia! Mag relax ka naman kahit saglit lang babe!" -Mich

"Puro trabaho nalang iniisip mo Ji eh! Kaya stress na stress yang mukha mo oh." -Ate Den

"Guys, chill! Okay lang ako ano ba naman kayo. Lets just enjoy okay?" -sabi ko, kahit alam ko sa sarili ko na hindi ko kayang magpakasaya.

"Jia, samahan mo naman ako sa grocery para makabili tayo ng foods, then kayo hanap na kayo ng upuan sa food court. Magkita nalang tayo doon." -Ate Aly, hanggang ngayon talaga siya parin ang team captain, some things never changed.

Nagpunta na kami ni Ate Aly sa grocery, tahimik lang kami pareho, ako nagz'zone out na naman, si Ate Aly di ko alam kung anong pumapasok sa isip niya. There's a long comfortable silence until she finally speak.

"Jia how have you been?" sabi niya na halatang nagwoworry.

"Okay naman, eto kinakaya."

"Jia its been what? 3 years? 4? Jia I know its hard but you need to let go." what the hell?

"Let go? Ate naririning mo ba yan mga sinasabi mo? Kahit gaano pa katagal hindi ko siya kailanman papakawalan." galit na ako, wala siyang karapatang sabihin kung ano ang dapat kong gawin.

"Jia paano ka magiging masaya kung hindi mo parin kayang tanggapin na patay na si Miguel?"

"Wala akong pakialam kung hindi ako masaya! Buhay ko 'to at gagawin ko kung ano man ang gusto ko!"

"Jia, hindi lang si Miguel ang lalaki sa mundo, marami pang iba diyan na pwedeng magpasaya sayo."

"Wala akong pakialam kung gaano pa kadami ang lalaki sa mundo, si Miguel lang ang lalaking mamahalin ko sa buong buhay ko. Siya lang at wala nang iba."

"Pero hindi lang kay Miguel umiikot ang mundo. Nandito kami oh? Ang pamilya't mga kaibigan mo. People come and go Ji, but some always remain in our hearts, hindi ko sinasabi na alisin mo si Migs sa buhay mo, dahil alam kong big part na siya dito. Ang gusto ko lang maging masaya ka, and I know he also wants you to be happy." I didn't know what to answer so I stayed silent, because part of me knows she's right. I need to let go of the past and have a new start. But that doesn't mean na kakalimutan ko na si Miguel, lagi siyang mananatili sa buhay ko kasi mahal ko siya. Mahal na mahal.

"Jia why don't you just give it a try, at least triny mo diba? If it didn't work, then fine! I'll let you be. Jia andito lang kami, kaya ka nga may mga kaibigan diba?" -Ate Aly, and I feel bad na sinigawan ko siya.