Hush - Yang jeongin

two

Mektubuna son bir kez bakıp çantasına attı Jeongin.

"Size şunu söylemek isterim bayım. Sizin resminizi çizdim. Uygun bir zamanda size vermeyi çok isterim. Sahi verebilecek miyim? Yakınlarım kendileri size ulaştırmak istedi. İzin vermedim. Aslında verebilirdim. Ben olduğumu anlamazdınız da. Ancak ben vermek istiyorum. Bir tarafım sizden vazgeçmemem gerektiğini söylüyor. Beklemem gerektiğini hissediyorum. Fakat, bu yorucu değil mi? Sorun değil, bekleyeceğim. Kim bilir? Belki ayın güzel olduğunu kabul edersiniz. Kırılmış olmsam bile bekleyeceğim. Ne kadar sürerse sürsün. Eğer sonunda siz varsanız. Bekleyebilirim. Eğer elinizi tutabileceksem , neden olmasın? Sizi seviyorum bunu kelimeler ile ifade etmek zor bu yüzden bunu size göstermeme izin verir misiniz?"

Mektubu okudu ve yüz ifadesini bozmadan çantasına geri koydu. Her hangi bir duygu gösteremedi. Bu ona uygun değildi. Büyük ihtimal soğuk kalbinin farkına varıp ısıtmak istediğini düşündü. Umursamadı, itirafı sevimli bulmuş olabilirdi ancak kalbi Jeanne'den gelen bir aşkı kabul etmiyordu.