MAFIA

5. bölüm

Demek ki beni aramaya çıkmışlardı.
Koca ormanda çıkış yoluda bulamamıştım.   Ne yapmam gerektiğini düşündüm kaçış yolu bulmam gerekliydi.
Sürekli arkama bakıyordum. Ve evet sert bir şeye çarptım. Çarpmanın etkisiyle sersemledim .

"Sobelendin."
Dengemi sağlayıp ters yöne koşmaya çalıştım ama sadece çalıştım . Kolumdan tutuğu gibi beni yere fırlattı.

"Bu kadar oyun yeter ."

"Nolur bırak beni gideyim lütfen." Hem ağlıyor hemde yalvarıyordum .
Bana doğru eğilip saçlarımı sıkı sıkı tuttu.

"Neden bu kadar yaramaz bir kızsın."

"Bırak b..."

"Şşşş bir daha bana yalvarma yoksa o dilini koparmak zorunda kalıcam ." Dediğinde sesli bir şekilde ağlamaya başladım.

"Bir de ağlayan kız çocuklardan nefret ederim."
Bu adam pisliğin tekiydi . Saçlarımı bırakıp beni ayağa kaldırdı.

"Yürü."
  Kendim yürüyordum ama pislik acelesi varmış gibi beni eve kadar sürükledi.
Yarım saatir karşılıklı koltuklarda oturuyorduk . Ben yarım saatir korkudan ölürken o ise  içiyordu.  Yarasın paşama benide buraya sadece gözleriyle taciz etmeye getirmiş.

"Ne zaman burdan çıkabilirim?." Sonunda dayanamayıp sordum .

"Çok mu istiyorsun gitmek ."

"Korkuyorum." Hay dilimi eşsek arısı soksaydı da ona karşı aciz gözükmeseydim.

"Neden korkuyorsun?."

"Normal bir insan değilsin sorunlusun bence tedavi olmasın insanları böyle alıkoyamazsın ."

"Ya öylemi,demek ben sorumluyum ,tedavi olamalıyım ."
Bu adamın bakışları bile beni korkutuyordu .

"Bak benim tanıdığım iyi bir doktor var istersen senin için rica edeyim muayene için h...."
Şişeyi eline aldığı gibi benim yan tarafımdaki duvara doğru fırlattı.

"DALGAMI GEÇİYORSUN LAN SEN BENİMLE ."

Ayağa kalkınca bende kalktım.

"Öyle demek istememiştim."

Yanıma doğru gelmeye başladı. Korktuğum için tam bidimdeyken kollarımla siper kafamı siper ettim. O ise sadece dibimden geçip gitti. Arkamı döndüğümde dolaptan içki şişesi alıyordu.
O şişeyi alıp mutfağa yol alınca bende peşinden gittim .

"Annemin durumu nasıl ?."

"Ne bileyim ben ."

"Ne demek ne bileyim annemin durumu tek bilecek kişi sensin ."

" Yarın doktoru arayıp bilgi alırım."

"Ben ne zaman gidilebilirim bu evden ."

"Hiçbir zaman ."

"NE DİYORSUN YA SEN BANA BAK MAFYA MISIN NESİN UMRUMDA DEGİL ÇABUK BENİ SERBEST BIRAK."

" Öncelikle o sesini yükseltme yoksa bir daha konuşamaya bilirsin  ve ben ne istersem o olur ."

"Ya öylemi şunu bil bende ne istersem o olur beni isteğinle bırakmazsan  bende kaçarım."

"Sorun değil istersen şimdi çık git annenide bekleme boşuna ."

"Sen pisliğin tekisin." Dediğimde sırıtmaya başladı.

"Merak etme yarın  bu koca evde tek başına olucaksın rahat rahat takılırsın."

"Sen nereye gidiyorsun?."

"İşlerim var akşama gelirim anca ."  Dedikten sonra şişeyi ve elinede bir bardak  alıp yukarı kata çıkmaya başladı.  Bende olduğum yerde kaldım .

"Gelmiyor musun ?."

" Aynı yatakta yatacağımızı düşünmedin Umarım çünkü ben seninle asla aynı yatakta yatmam ."

"Hayır düşünmedim ama güzel fikir bı ara yapalım."

"Böyle iyiyim ."

"Peki ."
O adam gidince aklıma telefonum geldi . Üstümü ne kadar aradıysam bulamadım. Telefonumda olmadığına göre beni serbest bırakana kadar burdayım. Derin bir of çekip koltuğa yattım .
Yatalı yarım saat oluyordu .  İnsan bir pike falan getirirdi resmen  dondum. Soğuktan uyuyamıyordum o yüzden kalkıp battaniye falan isteyecektim. Merdivenleri çıkarken ismi dahi bilmediğimi fark ettim . Bilsemde umrumda da değil zaten .
Yukarı kata çıktığımda uzun koridor vardı . Koridorun sonunda sağ tarafta odanın ışığı yandığı için onun orda olduğunu düşünüp o odaya yöneldim.
  Kapıyı ilk tıklatışımda ses gelmedi. İkinci tıklatışımda biraz sert vurmaya özen gösterdim.  Ve başarılı da oldum .

"Ne var ."
Kapıyı altında duran havlu ile açtı . Ama beni şaşırtan şey kasları veya havlu değildi . Vücudundaki yaralar berelerdi.

"Hadi söyle ne istiyorsun?."

"Ben şey .."

"Ney ."

Merakıma yenik düşüp soruyu yapıştırdım.
"Vücudundaki yaralar nasıl oldu ?."  Dediğimde sanki samimi bir gülüş attı .

" Seni ilgilendirmez ne istediğini çabuk söylersen iyi olur ."

" Pike istiyorum."

"Şu oda boş git orda kal ." Parmağıyla gösterdiği tarafa baktım . Onun odasının çaprazındaydı.
Ona laf yetiştirmeye çalışmadan odaya ilerledim. Ben odaya girene kadar o da odasına girmedi .
O kadar olayların üstüne rahat bir uyku çekmiştim. Yataktan doğrulup gerildim . Acaba mutfağa inmeli miyim diye düşündüm. Zaten o evde yoktu insemde onu görmezdim . Aceleyle yataktan çıkıp mutfağa indim . Kimse yoktu ne yemek hazırlayan ne de o adam . Neyse kaçamak için güzel fırsat diye düşündüm. Mutfağa girip  birkaç bir şey  atıştırdım. Daha fazla vakit kaybetmeden dışarısı kontrol etmek için balkona çıktım . Evin etrafı insan kaynıyordu. Yuh yani ben şimdi nasıl kaçacağım?
Ön taraf doluysa şansımı arka taraftan yana kullanmak istedim . Hızlıca koşup geçen gün kaçtığım kapının camından dışarısını kontrol ettim. Arka tarafta aynıydı .
Kaçamayacağımı anladığım için salona geri geçtim. Sonuçta gitmeden önce rahat olabileceğimi söylemişti bende televizyonu açıp ayaklarımı sehpaya doğru uzattım.

SAVAŞIN AĞZINDAN;
Mekana geleli yarım saat oluyordu . Bizimkilerden biri bile ortalıklarda gözükmüyordu.

" Savaş AKSOY."

"Seninle ilgilenemeyecek kadar meşgulüm."

" Ne zaman unuttun bizi ."
Dediğinde boynundan tuttuğum gibi duvara çarptım.

"Biz diye bir şey yok ."

"Buraya girmeden önce öyle demiyordu ama şimdi buranın önde gelen dövüşçülerinden olunca unuttun beni ."

"Biz diye bir şey yok böyle bir şey olmadı buraya girmek için kullandım seni o küçücük beynine sok artık bunu ."
Boynunu bırakıp kendi odama doğru ilerledim .
Odaya gelince tekrardan duş aldım . Aynanın karşısına geçip vücudumu süzdüm. Dün geceyi hatırlayınca istemsizce yüzümde gülümseme oldu .   1 aydır doktor kontrollerimi aksatıyordum o yüzden bereler ortaya çıkmıştı . Açıkçası umrumda da değildi. Burda ölümüne dövüş vardı . Kendime ayıracak vaktim yoktu .

"Abi hazır mısın ?." 
Düşüncelere dalıp gitmiştim ki mert  ve Hakan geldi.

" Neredesiniz lan siz kaç saattir?."

"Abi kafesi izleyen kişiler var . " Dedi hakan .

" Kim onlar ?."

"Tufan kaya ve yanındaki köpekleri ." dedi hakan . Mert de benim konuşmama müsade etmeden lafa girdi.

"Kendi için dövüşecek adamlar bakıyor ."

" Ben kendim için dövüşüyorum kimse için çalışmam."

"Biliyoruz abi ." Dedi mert .

Konuşma bitince anos geçildi .