Üsteğmen Siyah Soylu - Gerçek Ailem

0.2

Bütün izlenmeler için çok TEŞEKKÜRLER.
💖💗💓💞💕❤🧡💛💚💙💙💙💜🤎🖤🤍🤍💘

Sabah kalktığımda planın üzerinden tekrar geçmiştim.Plan şuydu; biz yağmalamak için köye giderken askerlerimde bize engel olmak için oraya geleceklerdi, çıkan çatışmada ise ben vurularak yakalanacaktım.Planın tutacağına eminim çünkü o teröristler ilk kendi canlarını düşünür.Ve o arbede bana bakmazlar bile.

Ben bunları anlatırken üstüme gerekli olan her şeyi aldım.Burada olduğum sürece edindiğim bilgileri zor olsada bir belleğin içine kaydedebilmiştim.O bellek şuan ayakkabımda. Ayakkabının zeminine bir yer yapmıştım ve ayakkabımı kontrol etseler bile bulamazlar. Zarar görme ihtimaline karşılık belleğin çevresini süngerle kaplamıştım.

Uzerimde şuan 3  kasatura ve 2 silah vardı. Her şeyden emin olduktan sonra kapıdan çıktım. Kampın kapısından çıktığımda herkes arabalara binmiş beni bekliyordu. Kimseye bir şey demeden elimdeki tüfekle bir pisliğin yanına oturdum. Yaklaşık yarım saat sonra köye vardığımızda araba durdu. O başkan dedikleri adam herkese komut verip arabadan indi. Ben de hemen peşinden inip yanında durmaya başladım. Köyünü yağmalamaya gelenlere direnenlere kurşun sıkıyorlardı.

10 veya 15 dakika sonra kurban olduğum askerler gelmişti.
Başkanı hemen kenara çekip onu korumuş gibi gösterdim.
Herkes siper aldığında tam tahmin ettiğim gibi çatışma çıkmıştı. Ben o sırada askerleri vurur gibi yapıp teröristleri vuruyordum. Bilerek kolumu dışarı çıkarttığımda vurulduğunu anladım. Teröristler yavaş yavaş geri çekilirken tabii ki yere yatmış olan beni umursamadılar.
Teröristler kaçmayı başardıklarını askerler  ortaya temkinli bir şekilde çıkıyorlardı.

İçlerinden komutanları olduğunu düşündüğüm asker başka askere emir verip beni yerden kaldırmasını söyledi. Vurulduğunu kolumu sıkarak beni yerden kaldırdığında galiba bende inleme bekliyordu.
Lakin ben bunların daha fazlasını görmüştüm o yüzden sadece yüzüne boş boş bakmakla kaldım. Ben hepsine teker teker göz gezdirdigimde bakışlarım komutana takılı kalmıştı. İçimde tuhaf bir his kol gezdirdiğinde sanki kendimi tamamlanmış hissettim.(Arkadaşlar aşk şuan yok)

Askerlere bakarak"eee gitmiyor muyuz?"dedim. İçlerinden bir tanesi"sana bu rahatlık nereden geliyor acaba?"dediğin
de sessiz kaldım. Komutan telsizle konuşuyordu ve büyük ihtimal bana bir şey olmadan askeriyeye getirlimem gerektiği bilgisini alıyordu.

Buna nereden vardığım kanısına gelirsek her geçen saniye kasılan bedeninden anlamak mümkün. En sonunda telsizle konuşması bittiğinde, başka askerine emir verip helikopter çağırmayın söyledi, yani onlarla gidiyordum.

Burada kesmak istemezdim ama kestim. Bu ilk bölüme nazaran daha çok güzel oldu. İnşallah devamı gelirr

BAYSSSSSS💝💖💗💓💞💕💟❣️❤️‍🔥❤️‍🩹❤🧡💛💚💙💜🤎🖤🤍